Biohemijske promene u krvnom serumu pasa tretiranih fenobarbitonom

Despite being described as the safest antiepileptic drug of first choice the presented literature data are much varied as far as dog blood serum biochemical parameters are considered. The aim of this study was to investigate the effect of phenobarbitone at different per os doses on the values of selected blood serum biochemical parameters in dogs during both short and long term application. The study was conducted on 30 dogs of different races, both sexes, ranging from 2 to 8 years of age. A total of 15 healthy and 15 dogs suffering from idiophatic epilepsy were observed. During the short term per os application of phenobarbitone (given at 3 week intervals) to the healthy population in varied doses a statistically significant increase in ALT and AP was recorded. Application of 16 mg/kg/day of phenobarbitone to the healthy population during 14 days resulted in a significant increase of ALT and AP. This increase was dependant on the duration of the treatment. During chronic application of phenobarbitone to dogs suffering from idiopathic epilepsy a significant increase in values of AP and ALT depending on the given dose was recorded. In two of the studied epileptic dogs treated with high therapeutic doses of phenobarbitone clinical signs of hepatotoxicity were recorded. Hepatotoxicity resulted in decreased albumin and total protein concentrations, as well as increased blood serum total bilirubin, AST, ALP and AP. The obtained results indicate that a long term application of phenobarbitone at high therapeutic doses can cause hepatotoxicity. However, there was no relationship between phenobarbitone dosage and duration of therapy and blood glucose, urea, creatinine, total proteins, albumins, total bilirubin, triglycerides and cholesterol.Iako označen kao antiepileptik prvog izbora i veoma bezbedan lek, u literaturi su prezentovani različiti podaci o uticaju fenobarbitona na vrednosti biohemijskih parametara krvnog seruma kod pasa. S obzirom na to, cilj ovog istraživanja bio je da se ispita uticaj fenobarbitona pri različitim per os dozama na vrednosti biohemijskih parametara krvnog seruma kod pasa, tokom kratkotrajne i dugotrajne aplikacije. Istraživanje je sprovedeno na 30 pasa različitih rasa, oba pola, starosne kategorije od dve do osam godina, od kojih su 15 bili zdravi psi a 15 psi oboleli od idiopatske epilepsije. Tokom kratkotrajne per os aplikacije fenobarbitona (intervali od po tri nedelje) zdravoj populaciji pasa pri različitim per os dozama, u krvnom serumu je registrovano značajno povećanje aktivnosti ALT i vrlo značajno povećanje aktivnosti AP u zavisnosti od doze leka. Aplikacija fenobarbitona u dozi od 16 mg/kg/dnevno tokom 14 nedelja zdravoj populaciji pasa ukazala je, na vrlo značajno povećanje aktivnosti ALT i AP u zavisnosti od dužine trajanja aplikacije. Tokom hronične aplikacije fenobarbitona psima obolelim od idiopatske epilepsije, ustanovljeno je statistički vrlo značajno povećanje aktivnosti AP i ALT u krvnom serumu u zavisnosti od doze leka. Kod dve jedinke u bolesnoj grupi pasa pri visokim terapeutskim dozama fenobarbitona registrovana je hepatotoksičnost, što je dovelo do statistički značajnog smanjenja koncentracije albumina i ukupnih proteina, statistički značajnog povećanja koncentracije ukupnog bilirubina, statistički značajnog povećanja aktivnosti AST i statistički vrlo značajnog povećanja aktivnosti ALT i AP u krvnom serumu Dobijeni rezultati ukazuju da dugotrajna aplikacija fenobarbitona, pri visokim terapeutskim dozama može izazvati hepatotoksičnost. Nije ustanovljeno postojanje veze između koncentracije glukoze, uree, kreatinina, ukupnih proteina, albumina, ukupnog bilirubina, triglicerida i holesterola u krvnom serumu pasa sa per os dozom fenobarbitona, niti sa dužinom trajanja terapije