De sociale cohesie voorbij : Actieve burgers in achterstandswijken

In een pluriforme en geïndividualiseerde samenleving is het verlangen naar hechte gemeenschappen niet raadzaam. De ontwikkeling van een wij-gevoel kan tot verdeeldheid en uitsluiting leiden in plaats van een verbeterde leefkwaliteit. Dat concluderen de auteurs in het boek De Sociale cohesie voorbij: actieve burgers in achterstandswijken. Hoe kan bewonersactivisme in achterstandswijken worden bevorderd? Draagt zeggenschap van bewoners bij aan de oplossing van onveiligheid? Wat kunnen politiemensen en andere professionals doen om bewoners te activeren? De sociale cohesie voorbij gaat in op deze vragen en worden er vele uiteenlopende literatuurbevindingen gepresenteerd. Het versterken van sociale netwerken ('buurtcohesie') is geen voorwaarde voor een actieve deelname van bewoners in achterstandswijken. Het kan zelfs een hindernis zijn voor de verbetering van de veiligheid en leefbaarheid van de buurt. Om actief te worden is identificatie met de buurt, en vooral het ontwikkelen van een aantrekkelijke toekomstige 'imagined community' van belang. Van Stokkom en Toenders plaatsen ook vraagtekens bij de heilzame werking van de komst van bewoners met midden- en hogere inkomens naar achterstandswijken. Bewoners in achterstandswijken activeren is volgens hen de taak van publieke functionarissen. De auteurs concluderen dat een succesvolle aanpak van de problematiek alleen mogelijk is door een duurzaam engagement