Het geluid als een innerlijke beweging in de overdracht van een ervaring in de film : Een fenomenologische benadering

Een cineast kan een toeschouwer/ luisteraar in de waarneming van een film sturen: door de keuzes van de geluiden die hij wel of niet laat horen, door de nuances in de geluiden zelf, door de opbouw van auditieve ruimtes, de compositie van geluiden en tenslotte door de mixage. Niet alleen een geluid toevoegen of wegnemen maar ook een kleine nuance in het geluid zelf, kan een grote impact hebben op de beleving en de waarneming van een film. Huvenne wil juist dat aspect in het geluid van een film dat niet onmiddellijk wordt waargenomen, maar dat bepalend en motiverend kan zijn voor de filmwaarneming in haar geheel, bespreekbaar maken en zo een bijdrage leveren aan de filmtheorie en tot de artistieke filmpraktijk