The Poznań Studio of Animation Films in Our Self-Reflective Narrative

The article relates to the studio both as an institution which has operated for three decades in different economic systems and various legal and organisations forms and as a creative team that has made films. The authors are: Ewa Sobolewska, a film producer associated with the Studio since the very beginning, its president for over ten years to date, and Jan Zamojski, an academic and script writer cooperating with the Studio as the author of adaptations and scripts for the films of the series Fourteen Tales from the Kingdom of Lailonia by Leszek Kołakowski. The article adopts a perspective of Production Culture studies initiated by J.T. Caldwell, with the use of the so-called emic perspective and a narrative interview. It is composed of a methodological part and authors’ comments to the questions they posed to each other. The narratives provide impressions from the period of developing the concept of the film and from the film set itself. They also contain more general self-reflections on the role of the script writer and the role of the producer in the creation of a film and reflections on the role of the Poznań Studio of Animation Films for the culture of film, including its local aspect.Artykuł dotyczy tego studia zarówno jako instytucji, która w ciągu trzydziestu kilku lat funkcjonowała w różnych systemach ekonomicznych i w różnych formach organizacyjno-prawnych, jak i jako zespołu twórczego, dzięki któremu powstawały i powstają filmy. Jego autorami są: Ewa Sobolewska, producent filmowy, związana ze studiem od początków jego istnienia, a od kilkunastu lat jego prezes, i Jan Zamojski, pracownik naukowy i scenarzysta, związany ze studiem jako pomysłodawca adaptacji i autor scenariuszy filmów z cyklu 14 bajek z królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego. Artykuł napisany jest z pozycji badań kultury produkcji, wyznaczonej przez J.T. Caldwella, przy przyjęciu tzw. perspektywy emic i wykorzystaniu narzędzia wywiadu narracyjnego. Zawiera część metodologiczną oraz wypowiedzi autorów, które powstały jako komentarze do zagadnień, jakie przedstawili sobie nawzajem. Narracje te są świadectwami wrażeń zarówno z okresu koncepcyjnego pracy nad filmem jak i z planu filmowego i zawierają także ogólniejsze autorefleksje dotyczące roli scenarzysty i roli producenta w powstawaniu filmu oraz roli poznańskiego Studia Filmów Animowanych w kulturze filmowej, w tym także w jej lokalnym wymiarze