Akademik kültürün oluşmasında akademisyenlerin bireysel mesleki rollerinin etkisi

Cultural theory suggests subtle and complex interactions between individual and the culture. We tested the academicians’ individual role to understand the nature of this interaction so that we intended to make a new contribution into a body of existing knowledge from a different cultural context. We used academic culture scale and academicians’ professional well-being scale as data gathering instruments, which were implemented in 2016 spring term. By using multiple regression analysis and path analysis, we analysed data belonged to 303 academicians selected by cluster and random technique. We found a reciprocal impact between culture and individual, and we also identified much more powerful effect of perceptions of academicians’ professional well-being representing the individual characteristics on the academic culture. Thus, we had a result supporting individualistic views in ongoing historical debate. Based on the findings, designing incentive mechanisms and introducing rules and responsibilities appeared as two administrative tools in forming academic culture. In addition, we suggested that if academicians have better collaboration and their accomplishments are recognised, academic culture would be more positive.Kültür teorisi, birey ve kültür arasında karmaşık ve farkedilmesi güç etkileşimleri önerir. Bu etkileşimin doğasını anlamak için akademisyenlerin bireysel rollerini test ettik böylece farklı bir kültürel bağlamda mevcut bilgiye yeni bir katkı yapmayı amaçladık. 2016 Bahar döneminde veri toplama araçları olarak Akademik Kültür Ölçeği ve Akademisyenlerin Mesleki İyilik Algısı Ölçeğini kullandık. Küme ve rastgele örnekleme tekniğiyle seçilen 303 akademisyene ait verileri çoklu regresyon analizi ve yol analizlerini kullanarak inceledik. Kültür ve birey arasında karşılıklı etkiyi tespit ettik ve bireysel özellikleri temsil eden akademisyenlerin mesleki iyilik algısının akademik kültür üzerinde daha güçlü etkisini belirledik. Böylece, devam eden tarihi tartışmada bireysel görüşü destekleyen bir sonuç elde ettik. Bulgulara dayalı olarak akademik kültürün oluşumunda, teşvik mekanizmalarının düzenlenmesi, sorumluluklar ve kuralların belirlenmesinin iki yönetsel araç olduğunu belirledik. Ek olarak, eğer akademisyenler daha iyi işbirliğine sahip olur ve onların başarıları takdir edilirse, akademik kültürün daha olumlu olacağını önerdik