PODSTAWOWE PROBLEMY WSPÓŁPRACY W ZARZĄDZANIU KRYZYSOWYM

Abstract: The paper presents issues related to cooperation in the process of crisis management, which connects with a wide range of matters concerning many scientific disciplines. Consideration of the nature, scope and character of cooperation in crisis management just in certain aspects not only narrows down the issues, but often distorts what the most essential is in it. This question is fundamental in science and is quite easily noticeable when following the development of scientific thought. The study includes the evolution of scientific ideas in the field of security and management sciences. It gradually passes from purely organizational issues, through rational decision theory and praxeology favoring it, operational research theory, and mathematical economics to behavioral theory rejecting almost completely the existing scientific achievements for the psychological and sociological conditions of cooperation in crisis manage-ment from the systemic perspective. That was made under the assumption that the practice of collaboration in crisis management reveals that the matters mentioned above must be considered in this process. Omission or understatement of any of them most frequently leads to failure, and thus to farreaching consequences of cooperation. The paper is based on the results of research conducted in the scientific discipline of security sciences. The authors' statements are divided into several parts. After the introduction, the characteristics of the crisis management system, theoretical aspects of cooperation and practical aspects of developing plans and schedules for collaboration between elements of the crisis management system are presented. The whole work finishes with a summary, in which reference was made to the as-sumptions of considerations and its parts, emphasizing their cognitive values.Streszczenie: w opracowaniu przedstawiono zagadnienia związane ze współpracą w procesie zarządzania kryzysowego, z którym związanych jest szereg różnorodnych zagadnień dotyczących wielu dyscyplin naukowych. Rozważanie istoty, zakresu oraz charakteru współpracy w zarządzaniu kryzysowym jedynie w pewnych aspektach nie tylko zawęża problematykę, ale niejednokrotnie wypacza to, co w nim najistotniejsze. Problem ten jest niezmiernie ważny w nauce i śledząc rozwój myśli naukowej dość łatwo go zauważyć. W opracowaniu uwzględniono rozwój myśli naukowej w zakresie nauk o bezpieczeństwie oraz zarządzania, gdzie stopniowo przechodzono od zagadnień czysto organizatorskich poprzez teorię decyzji racjonalnych i preferującą ją prakseologię, teorię badań operacyjnych, ekonomię matematyczną po teorię behaw-ioralną odrzucającą niemalże całkowicie dotychczasowe osiągnięcia naukowe na rzecz psychologicznych i socjologicznych uwarunkowań współpracy w zakresie zarządzania kryzysowego w ujęciu systemowym. Wypowiedź oparto na założeniu, że praktyka współpracy w zarządzaniu kryzysowym uwidacznia, iż wszystkie wspomniane zagadnienia muszą być w tym pro-cesie uwzględniane a pominięcie lub bagatelizowanie któregokolwiek z nich zazwyczaj prowadzi do porażki, a co za tym idzie brzemiennych w skutkach rezultatów współdziałania. W opracowaniu wykorzystano wyniki badań prowadzonych w dyscyplinie naukowej nauki o bezpieczeństwie. Wypowiedź autorów podzielono na kilka części. Po wprowadzeniu zaprezen-towano charakterystykę systemu zarządzania kryzysowego, teoretyczne aspekty współpracy oraz praktyczne aspekty opra-cowania planów i harmonogramów współpracy elementów systemu zarządzania kryzysowego. Całość opracowania została zwieńczona podsumowaniem, w którym odniesiono się do założeń rozważań oraz poszczególnych jej części, kładąc nacisk na ich poznawcze walory