Stalking – przestępstwo uporczywego nękania

Rozprawa ma za zadanie kompleksowo opisać zjawisko uporczywego nękania. W tym celu autor przybliża występowanie zjawiska uporczywego nękania na świecie oraz w Polsce. Przedstawia on genezę, różnice i podobieństwa w definicji oraz w przeciwdziałaniu temu zjawisku, jego stopniową penalizację, a także cechy wyróżniające przepisy poszczególnych państw. W swojej rozprawie opisuje i analizuje on występowanie tego zjawiska w Polsce oraz przedstawia możliwości prawne przeciwdziałania stalkingowi przed jego penalizacją. Praca zawiera także analizę prawną obecnie obowiązującego art. 190a k.k. oraz przybliża przebieg jego kryminalizacji. Autor także przedstawia dane o przestępstwie stalkingu w Polsce na podstawie własnych badań akt sądowych oraz dokonuje podziału przestępstwa uporczywego nękania według sposobu działania sprawcy. Rozprawa doktorska składa się ze wstępu, czterech rozdziałów oraz zakończenia. We wstępie nakreślone są powody wybrania tematu oraz przedstawione są dwie hipotezy powyższej rozprawy (czy zjawisko uporczywego nękania wymaga oddzielnego przepisu karnego oraz czy polski przepis antystalkingowy jest wystarczając do zwalczania zjawiska?). Pierwszy rozdział zawiera definicję uporczywego nękania, jego występowanie oraz penalizacja na świecie. Drugi zajmuje się występowaniem tego zjawiska w naszym kraju. Trzeci rozdział podejmuje się próby analizy badań akt sądowych dotyczących art. 190a k.k., a czwarty dokonuje klasyfikację przestępstwa uporczywego nękania według modus operandi sprawcy. Zakończenie zawiera wnioski oraz podsumowanie rozprawy