UDZIAŁ SPOŁECZNY W ZINTEGROWANYM PLANOWANIU REGIONALNYM

Rozprawa poświęcona jest planowaniu zintegrowanemu obszarów problemowych, ze szczególnym uwzględnieniem udziału społecznego w procesie planowania oraz jego związków z wdrażaniem koncepcji rozwoju obszaru problemowego w skali regionalnej. Celem rozprawy jest rozpoznanie i analiza mechanizmów udziału społecznego w zintegrowanym planowaniu na poziomie regionalnym. Mechanizmy te mają wpływ na wdrażanie koncepcji rozwoju obszaru problemowego. Szuka się odpowiedzi na pytanie czy mechanizmy te sprzyjają realizacji tej koncepcji rozwoju i jakie jest znaczenie udziału społecznego we wdrażaniu koncepcji rozwoju obszaru problemowego? Ponadto chciano przedstawić wskazówki dla planistów, które mogą poprawić proces planowania zintegrowanego w Polsce. Zalecenia formułowane są na podstawie analizy materiałów empirycznych z badanych przykładów. Wstęp jest rozdziałem pierwszym tej rozprawy. Rozdział drugi zawiera omówienie literatury przedmiotu. Po pierwsze omówiono w nim podstawowe współczesne koncepcje udziału społecznego w planowaniu. Następnie omówiono prace z zakresu wdrażania metod udziału społecznego w planowaniu regionalnym w Polsce i w Niemczech. W rozdziale przytacza się wyniki polskich i zagranicznych badań, świadczących o funkcji i roli partycypacji społecznej w planowaniu regionalnym. Szczegółowa analiza literatury dotyczy obszaru Polski i Niemiec, w mniejszym stopniu innych krajów świata. Omawiane są głównie prace opublikowane po roku 1990, ale wspomina się także o dużym dorobku w tym zakresie powstałym w innych krajach od lat 60. XX wieku. Rozdział trzeci poświęcony jest w całości badaniom planowania zintegrowanego w Polsce. Ponieważ badanie składa się z kilku etapów rozdział podzielony został na kilka podrozdziałów. Kolejno przedstawiono: - wywiady pogłębione z liderami programów planowania zintegrowanego w Polsce, - badanie ankietowe przeprowadzone wśród organizacji korzystających z konsultacji społecznych prowadzonych w ramach planowania zintegrowanego regionów badawczych, - studia przypadków regionów kontrolnych. W każdym z podrozdziałów szczegółowo przedstawiono metody postępowania i analizy oraz podstawowe wyniki badań, a także zaproponowane wnioski. Rozdział czwarty zadedykowano badaniom planowania zintegrowanego w Niemczech. Zawarto w nim omówienie sposobu przeprowadzenia badania wśród liderów planowania zintegrowanego oraz podstawowe wyniki i wnioski. W rozdziale piątym omówiono studia dokumentów planistycznych związanych z badanymi programami planowania w Polsce i w Niemczech oraz wynikające z nich wnioski na tle przeprowadzonych badań empirycznych. Rozdział szósty służy zebraniu podstawowych wyników badań i studiów oraz ich analizie prowadzącej do weryfikacji hipotezy badawczej tej rozprawy. W rozdziale tym przedstawiono problemy planowania zintegrowanego, rekomendacje dla ich rozwiązania oraz mechanizmy pozytywnego wpływu udziału społecznego na wdrażanie koncepcji rozwoju. Rozdział siódmy służy podsumowaniu najważniejszych wyników weryfikujących postawioną hipotezę