Τhe archaic cemetery of Dikaia

Στο πλαίσιο του βʹ ελληνικού αποικισμού, κατά τον 7ο και 6ο αι. π.Χ., η αποικιστική δραστηριότητα των ιωνικών πόλεων της Μικράς Ασίας είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση αποικιών στην παράκτια ζώνη της Θράκης. Τα αρχαιολογικά ευρήματα που ήρθαν στο φως από τη διερεύνηση τεσσάρων χαμηλών τύμβων στις παρυφές της λίμνης Βιστωνίδας ταυτίστηκαν με το αρχαϊκό νεκροταφείο της Δίκαιας, η οποία μνημονεύεται από τον Ηρόδοτο (Ηρόδ. 7, 109), ὡς πόλις ἑλληνίς μεταξύ τῆς Μαρώνειας και τῶν Αβδῆρων. Μέσα από την παρουσίαση των 46 τάφων και των ευρημάτων που προέκυψαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφικών περιόδων των ετών 1971 και 1972 γίνεται μία προσπάθεια να καταγραφούν ποικίλες και σημαντικές πληροφορίες που σχετίζονται με τα ταφικά έθιμα και τις ταφικές πρακτικές της αρχαϊκής κοινωνίας. Παράλληλα, η παρούσα σύνθεση φωτίζει πτυχές της ιστορίας της πόλης για τις εμπορικές και οικονομικές της επαφές, αλλά και τις πολιτιστικές της αλληλεπιδράσεις με τις ιωνικές αποικίες του βορειοανατολικού Αιγαίου, την Αθήνα και τον ανατολικοϊωνικό κόσμο.In the 7thc. BC, during the second Greek colonization, colonists from the Aegean islands and Ionic cities of Asia Minor founded cities along the Thracian coast, from the outfall of the River Nestos to the Evros Delta. Excavation near Lake Vistonis brought to light the cemetery of Dikaia, which was first mentioned in literary sources by Herodotos (7.109.1), as πόλις ἑλληνίς located between Maroneia and Abdera. The cemetery was organized in low tumuli yielding 46 graves of various burial types. The study of the graves and their finds, which were uncovered during excavation works in 1971 and 1972, offer important information concerning archaic burial customs. Moreover, this synthesis sheds light on Dikaia’s early history of relations and interactions, as well as the city’s commercial and financial dependencies