Autonomiczny Kraków skarbnicą narodowych pamiątek

Cracow, the old capital of Polish Kingdom, has always performed a particular role in the Polish history and culture. In the period of galician autonomy 1860-1914, Cracow became the spiritual capital of Poland for generations of Poles who lived in the partitioned country, which was ruled by the three foreign powers together. About this phenomenon decided not only the autonomy but also the old tradition, suburban folklore and the symbolism of this town. In the 19th century and before the First World War, Cracow was the most influential centre of the Polish national life.W historii Polski i w rozwoju polskiej kultury Kraków odegrał ogromną rolę. Wszedłszy w skład państwa pierwszych Piastów stał się jednym z głównych jego grodów, zyskując wkrótce rangę stolicy. W okresie rozbicia dzielnicowego był miejscem jednoczącym podzielone ziemie Polski, a panowanie nad nim stanowiło o uznawanym powszechnie prymacie w kraju. Jako stolica zjednoczonego królestwa, a potem państwa polsko-litewskiego, należał do głównych stolic europejskich, a w czasach upadku, w XVII i XVIII wieku, nadal pozostawał miejscem koronacji i wiecznego spoczynku władców Polski. Wraz z utratą niepodległości zaczął odgrywać szczególną rolę, miast-symbolu, miasta-świątyni i skarbca, skupiającego uczucia podzielonego narodu. Nadanie Galicji autonomii i przywrócenie samorządu miejskiego w Krakowie w 1866 roku stało się impulsem do rozwoju Krakowa i przywrócenia jego dawnej świetności