Burnout Among University Academicians: an Empirical Study on the Universities of Turkey

Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki üniversite öğretim elemanlarının tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi ve demografik değişkenlerin öğretim elemanlarının tükenmişlik düzeylerine olan etkilerinin değerlendirilmesidir. Anket tekniğinin kullanıldığı çalışma, Türkiye’deki üniversitelerde çalışan 648 akademisyen üzerinde gerçekleştirilmiştir. Veriler, Maslach Tükenmişlik Ölçeği’nin Türkçe versiyonu kullanılarak elde edilmiştir. Öğretim elemanlarının tükenmişliğinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Sonuçlar, araştırma görevlilerinin profesörlerden daha yüksek duygusal tükenmişlik puanlarına sahip olduklarını göstermiştir. Diğer yandan, araştırma görevlilerinin doçentlerden daha yüksek düzeyde duyarsızlaşma ve diğer akademisyenlerden daha düşük düzeyde kişisel başarım puanlarına sahip oldukları görülmüştür. Bununla birlikte, demografik değişkenler içinde medeni durum ve yaş, mesleki tükenmişlik ile anlamlı bir ilişkiye sahiptir. Cinsiyetin ise tükenmişlik ile anlamlı bir ilişkisi bulunmamaktadır.The purpose of this study is to examine the levels of burnout among university academicians in Turkey and to investigate the effects of demographics on levels of burnout among university academicians. A questionnaire-based study was conducted on 648 academicians working in the Universities of Turkey. Data were collected using a Turkish version of the Maslach Burnout Inventory. The burnout levels of the university academicians were found to be average. The results indicated that research assistants reported a higher level of emotional exhaustion than professors. On the other hand, research assistants indicated a higher level of depersonalization than associate professors, and research assistants reported a lower level of personal accomplishments than other academicians. Nevertheless, among the demographic variables, marital status, and age were significantly related to job burnout. Gender was not significantly related to burnout