Kreativiti kanak-kanak prasekolah di empat buah kelas prasekolah Kementerian Pendidikan Malaysia di negeri Selangor dan hubungannya dengan amalan pengajaran guru

Kebolehan berfikir secara kreatif atau pemikiran kreatif merupakan suatu elemen kreativiti yang perlu ada pada seseorang individu. Pemikiran kreatif perlu dipupuk di peringkat prasekolah kerana di peringkat ini kanak-kanak kecil telah mempunyai kebolehan menyelesaikan masalah. Namun, terdapat kajian yang menjelaskan guru kurang berjaya mencungkil kreativiti pelajar. Oleh itu, kertas kerja ini membincangkan hubungan kreativiti dengan amalan pengajaran guru yang terdiri daripada tujuh komponen: (i) Kebebasan, (ii) Integrasi, (iii) Motivasi, (iv) Penyoalan, (v) Komunikasi Bukan Lisan, (vi) Kemesraan dan (vi) Pematuhan. Kajian ini merupakan kajian tinjauan yang melibatkan kanak-kanak di empat buah kelas prasekolah Kementerian Pendidikan Malaysia di Negeri Selangor. Responden terdiri daripada 50 kanak-kanak yang mengambil ujian kreativiti dan melalui soal selidik. Statistik deskriptif dan korelasi digunakan bagi melihat hubungan kreativiti dengan amalan pengajaran guru. Hasil kajian menunjukkan wujud hubungan yang signifikan (r=.373**, P < 0.05) antara komponen kebebasan dan kreativiti. Namun, tidak terdapat hubungan yang signifikan antara komponen-komponen amalan pengajaran guru yang lain dan secara keseluruhannya dengan kreativiti kanak-kanak. Kesimpulan kajian menunjukkan bahawakebebasan yang diberi oleh guru mempengaruhi kreativiti kanak-kanak. Oleh itu, kajian lanjut dengan sampel yang lebih besar perlu dijalankan untuk mendapatkan gambaran yang lebih jelas. Faktor lain seperti persekitaran keluarga dan tingkah laku kanak-kanak juga perlu dikaji untuk mendapatkan gambaran yang lebih menyeluruh tentang faktor-faktor yang mempengaruhi kreativiti kanak-kanak prasekolah