Correlation between findings of intraoperative neurophysiological monitoring and clinical assessment in patients treated with anterior cervical discectomy and fusion

Degenerativne bolesti kičme nastaju kao posledica promena na dinamičkim segmentima kičmenog stuba. Klinički ove promene se mogu manifestovati u vidu radikulopatije, mijelopatije i radikulomijelopatije. Najčešće primenjivana metoda operativnog lečenja kod ovih pacijenata je prednja cervikalna diskektomija sa fuzijom koja omogućava adekvatnu anatomsku i funkcionalnu restituciju degenerativno promenjene cervikalne kičme. Imajući u vidu da su već kompromitovane nervne strukture u riziku od dodatnih oštećenja u različitim fazama operativnog zahvata primena intraoperativnog neurofiziološkog monitoringa je dobila svoje mesto i u hirurškim tretmanima degenerativnih oboljenja kičme. Svrha primene neuromonitoringa je da obezbedi povratnu informaciju hirurgu o promenama u funkciji nervnih struktura pre nego što dođe do ireverzibilnih oštećenja. Na ovaj način moguće je prevenirati nastanak novog ili pogoršanje postojećeg deficita. Takođe intraoperativni nalazi neurofizioloških parametara mogu da ukažu na težinu postojećeg oboljenja i da budu prediktori ishoda lečenja. Ciljevi ove doktorske disertacije bili su utvrđivanje faza operativnog zahvata u kojima najčešće dolazi do promena u neurofiziološkim parametrima, kao i postojanje korelacije nalaza intraoperativnog neurofiziološkog monitoringa sa preoperativnim kliničkim nalazom pacijenta kao i rezultatima procene ishoda nakon prednje cervikalne diskektomije se fuzijom. Ova studija je obuhvatila 30 pacijenata kod kojih je indikovano operativno lečenje degenerativnih promena u vratnom segmentu kičmenog stuba prednjom mikrodiskektomijom sa fuzijom. Preoperativno je izvođen klinički pregled pacijenata i korišteni su Numerička skala bola i Upitnik za pacijente sa bolom u vratnoj kičmi, koji su takođe popunjavani na otpustu i mesec dana nakon operacije. U toku hirurške procedure upotrebom intraoperativnog neurofiziološkog monitoringa registrovani su somatosenzorni (SSEP) i motorni evocirani potencijali (MEP), kao i spontana elektromiografija. Kod svih SSEP došlo je do statistički značajnog povećanja amplitude (p0,008). Latenca desnog n.medianusa pokazuje negativnu, a amplituda pozitivnu korelaciju sa vrednostima bola mesec dana postoperativno (p0.008). The right n.medianus latency shows a negative, and the amplitude shows positive correlation with pain values one month postoperatively (p