Effects of elastic and inertial load on discrete movement velocity

Sposobnost ispoljavanja maksimalne brzine pokreta (Vmax) kod ljudi predstavlja važan faktor za pravovremeno realizovanje bitnih pokreta u sportu, na poslu, i u svakodnevnim aktivnostima. Poznato je da veliki broj faktora utiče na samo ispoljavanje, i na procenu maksimalne brzine poketa. Primetan je znatan broj nekonzistentnosti u dosadašnjim nalazima, ali i neispitanih uticaja za pojedine faktore koji utiču na brzinu pokreta. S tim u vezi, postavljeno je više ciljeva koji su se odnosili na ispoljavanje i načine poboljšanja Vmax diskretnih pokreta za dva potencijalno važna faktora: tip spoljašnjeg opterećenja koji se odnosi na poboljšanje snage i kao posledicu ima uticaja na relaciju sila – brzina i utreniranost koja se odnosi pre svega na tehniku izvođenja određenog diskretnog pokreta.Ciljevi su bili da se: (1) ispita koji tip spoljašnjeg dodatog opterećenja ima najveći uticaj na Vmax zadatog diskretnog pokreta; (2) ispita uticaj vrste opterećenja na ispoljavanje Vmax, dužine i vremenskog trajanja pomeranja određenih segmenata tela karakterističnih za izvođenje zadatog diskretnog pokreta; (3) ispita uticaj vrste opterećenja na ispoljavanje maksimalne izometrijske sile i maksimalne brzine razvoja sile mišića u izometrijskim uslovima; (4) ispita koja vrsta opterećenja ima najviše uticaja na Fmax određenih mišićnih grupa prilikom uzastopnih maksimalnih kontrakcija kod ispitanika u izometrijskim uslovima; (5) ispita uticaj trenažnog procesa na varijable i utvrdi njihovu povezanost. U prvi eksperiment je bilo uključeno trideset učenika srednjoškolskog uzrasta 16 – 17 godina, koji su bili razvrstani u tri grupe u odnosu na vrstu opterećenja koju su koristili u trenažnom procesu: Grupa 1 (ispitanici su trenažni proces izvodili bez dodatnog opterećenja, n = 10), Grupa 2 (ispitanici su trenažni proces izvodili uz primenu elastičnih guma kao tip spoljašnjeg elastičnog opterećenja, n = 10), Grupa 3 (ispitanici su trenažni proces izvodili uz primenu bučica kao vid spoljašnjeg inercionog opterećenja, n = 10). Ispitanici su u grupe podeljeni metodom slučajnog uzorka. Svim ispitanicima je merena visina tela (VT), masa tela (MT). Merenja su vršena dva puta i to: prvo inicijalno merenje je vršeno pre početka trenažnog procesa koji je bio sprovođen šest nedelja i obuhvatala su merenje maksimalne brzine zadatog diskretnog pokreta (udarac zadnji direkt) uz pomoć trodimenzionalnog snimanja kamerama namenjenim za snimanje pomeranja segmenata tela u prostoru; merenje maksimalnih sila određenih grupa mišića; ispoljavanje maksimalne sile određenih grupa mišića pri uzastopnim maksimalnim kontrakcijama na stolici koja je namenjena za merenje izolovanih grupa mišića (m. biceps brachii, m. triceps brachii, m. biceps femoris, m. quadriceps femoris)...Ability to demonstrate maximum movement velocity (Vmax) in humans represents a very important factor for timely realization of important kinetic tasks in sports, on the job, and in many everyday activities. It is a well-known fact that numerous factors affect both expression and assessment of the maximum movement velocity. What can be noticed, is that there have been some inconsistencies in up-to-date findings, together with some unexamined impacts certain factors have on the movement velocity. Regarding that matter, several goals were set relating both to expression and manners of improvement of the Vmax of discrete movements for two possibly important factors: resistance type relating to strength improvement, consequentially having the influence on force-velocity relation, and competence that primarily refers to discrete movement performance technique. Goals were as follows: (i) to test which resistance type has the biggest effect on the Vmax of the given discrete movement; (ii) to test the influence the resistance has on the expression of Vmax, length and duration of the movement of certain body segments, specific for the given discrete movement; (iii) test the influence of the resistance type on the expression of Fmax and RFDmax muscles under isometric conditions; (iv) test which resistance type has the biggest influence on the Fmax of certain muscle groups at CMC in participants under isometric conditions; (v) test the influence on certain variables and determine their connection; The first experiment encompassed thirty high school students, aged 16 – 17 years, divided into three groups, depending on the resistance type used in the training process: Group 1 (participants performed their trainings without additional resistance, n = 10), Group 2 (participants performed their trainings with the application of elastic resistance as a form of outer load, n = 10), Group 3 (participants performed their trainings using dumbbells, n = 10). Participants were divided into groups using random sampling method. Body height and (BH), body mass (BM) of all participants were measured. Measurings were done twice, i.e.: initially, before the six – weeks training process started, and encompassed the measuring of maximal velocity of the given discrete movement (reverse jab) recorded by 3D cameras specially designed to capture the movement of body parts in space; measuring of maximal forces of certain muscle groups; expression of certain muscle group’s maximal force in successive maximal contractions in a chair that is designed to measure isolated muscle groups (m. biceps brachii, m. triceps brachii, m. biceps femoris, m. quadriceps femoris)..