Clinical and pathohistological characteristics and therapeutic protocol of atypical and anaplastic meningiomas.

Meningeomi čine od 13% do 26% svih intrakranijalnih tumora. Javljaju se najčešće u srednjem životnom dobu ili kod starijih ljudi, mada mogu da se jave i u mlađem životnom dobu, naročito kod osoba sa disgenetskim sindromom kao što je neurofibromatoza tip II. Uglavom se radi o benignim tumorima, ali mali procenat je agresivniji u svom biološkom ponašanju od benignih varijanti i pokazuje veću sklonost ka recidiviranju. Ovu grupu čine atipični i anaplastični meningeomi, koji po klasifikaciji SZO pripadaju tumorima gradusa II odnosno gradusa III. Atipični tumori čine od 4,7% do 7,2%, a anaplastični od 1% do 2,8% svih meningeoma. Do sada je poznato nekoliko činjenica važnih za prognozu ishoda lečenja od kojih su tri najvažnija, a to su: histološki gradus, ekstenzivnost hirurške resekcije i primena postoperativne zračne terapije. Dijagnoza atipičnih i anaplastičnih (malignih) meningeoma se postavlja procenom određenih histopatoloških parametara koji su dati u klasifikaciji tumora SZO. Broj mitoza /10 polja velikog uveličanja (PVU) je najznačajniji histološki kriterijum. Za dijagnozu atipičnih meningeoma potrebno je da se u tumoru nađe ≥ 4 mitoze/10 polja velikog uveličanja ili da su prisutne bar tri od sledećih histopatoloških karakteristika: povećana celularnost, prisustvo sitnih ćelija sa visokim nukleo/citoplazmatskim odnosom u korist jedra, difuzan tip rasta, prisustvo istaknutih jedaraca u jedru i fokusi sitnih ili opsežnih nekroza. Za dijagnozu anaplastičnih meningeoma potrebno je da se u tumoru nađe ≥ 20 mitoza/10 polja velikog uveličanja. Pored toga ovi tumori pokazuju i jasne citološke karakteristike maligniteta i mogu imati izgled sličan kao kod sarkoma, karcinoma i melanoma...Meningiomas constitute from 13 to 26 % of all intracranial tumors. They are most frequent in middle age adults and elderly, but they can develop in younger adults and children, especially in genetic disorders as neurofibromatosis type II. Although most of them have benign features small percent of these tumors are more aggressive in their biological behavior and demonstrate higher tendency for relapsing. These tumors are classified as atypical and anaplastic meningeomas (according to WHO tumor classification grade II and grade III). Atypical tumors constitute from 4, 7% to 7, 2%, and anaplastic from 1% to 2, 8% of all meningeomas. There are several known predictors of outcome in these tumors, and three most important are histological grade, grade of resection and implementation of postoperative radiotherapy. Diagnosis is established according to patohistological features. The most important feature is number of mitosis counted on 10 high power fields. For atypical meningiomas the limit is more than 4 mitosis, and at least three of these markers: increased cellularity, presence of small cells with increased nucleo/ cytoplasm ratio, diffuse growing pattern, presence of prominent nucleoli and focuses of small or extensive necrosis. For diagnosis of anaplastic meningeomas criteria are more than 20 mitoses on 10 high power fields. Besides this these tumors have clear expression of malignant features and can have similar appearance as sarcomas, carcinomas and melanomas..