Krimpbeleid met sociale media : sturen met sociaal kapitaal op maatschappelijke energie

Naarmate het besef groeit dat de zorgsamenleving onbetaalbaar wordt onder invloed van de demografische en economische trends, komt sociale en maatschappelijke innovatie steeds nadrukkelijker op de agenda. In alle sectoren van het rijksbeleid wordt gesproken van vermaatschappelijking als belangrijke strategie en doorsnijdend thema. Het besef dat marktwerking en new public management (de overheidsdienst als bedrijf) de consumptieve houding van burgers hebben versterkt, ligt ten grondslag aan deze strategie. Het maatschappelijk initiatief is er nog steeds en kan als een soort humuslaag de voedingsbodem vormen van een actieve samenleving waarin de overheid verantwoordelijk is voor de infrastructuur, en burgers c.q. het maatschappelijk middenveld voor specifieke doelen. In het Noord-Groningse dorpje Holwierde kan de dorpswinkel open blijven, omdat verstandelijk gehandicapten bij wijze van dagbesteding meehelpen: een mooi voorbeeld van zo’n sociale innovatie in die humuslaag. In dit essay gaan we na hoe die humuslaag is ingebed in sociale-media-communicatiepraktijken en welke nieuwe mogelijkheden dit kan bieden voor het beleid inzake krimp. Hiervoor hebben we onderzoek gedaan, waarbij in de pilotgebieden Burgerschap in Krimp van BZK en de Landelijke Vereniging van Kleine Kernen (LVKK) is gekeken naar discussies over krimp en zelforganisatie