Add to ORKGЯ на рэчку гусі гнала, / Спатыкнулася і ўпала. / І сама сабе не міла, / Што я хлопцаў не любіла
А нашыя дзевачкі / Толькі на прыпевачкі, / Сена грэбсці не хачу, / Бо я ножкі прамачу
А у бані на палку / Баба дзеда парыла. / Дух давала, ашыбнулась – / І цэнтар ашпарыла
Гарыць, гарыць лампадачка / У маего акна. / Усе людзі спяць даўным-даўно, / А я не сплю адна
Я на рэчку гусі гнала, / Спатыкнулася і ўпала. / І сама сабе не міла, / Што я хлопцаў не любіла
Шуміць-гудзе – вясна ідзе, / Шчасце і радасць людзям нясе. / У небе песня зазвінела, / Лясы полі абу...
Галасок хрыпават, / А ніхто не вінават. / Вінаваты мілы мой: / Хадзіў па холаду са мной
Гарманіста я любіла – / Заругала мяне маць. / Не ругай мяне, мамчка, / Развясёлы будзе зяць
Гарманіст, гарманіст, / Карынькія вочы. / Праз цябе, мой гарманіст, / Я ня спала ночы
У здобную ежу клалі гузік, каму ён пападзецца, таму ўсё жыццё будзе спрыяць удача
У Забашавіч машыны, / Раздзяляе хлопец-ас. / Гэта Міша, той, Максімаў, / Што гаручы любіць квас
Гавараць я не красіва, / Так я не красавіца. / Не ўсе красівых любяць, / Хто каму нравіцца
Што ў полі азерушка / Там плавала судзенушка / Дубовы клепкі, клянова дзенца / Забалела маё сэрца
У артыкуле распавядаецца пра міфічнага насельніка лясоў, яго знешнасць і асаблівасці паводзін
Гарманіст Бронька, / Ты гармошку тронь-ка, / А я, хоць старэнька, / Да спяю маленька
А нашыя дзевачкі / Толькі на прыпевачкі, / Сена грэбсці не хачу, / Бо я ножкі прамачу
А у бані на палку / Баба дзеда парыла. / Дух давала, ашыбнулась – / І цэнтар ашпарыла
Гарыць, гарыць лампадачка / У маего акна. / Усе людзі спяць даўным-даўно, / А я не сплю адна
Я на рэчку гусі гнала, / Спатыкнулася і ўпала. / І сама сабе не міла, / Што я хлопцаў не любіла
Шуміць-гудзе – вясна ідзе, / Шчасце і радасць людзям нясе. / У небе песня зазвінела, / Лясы полі абу...
Галасок хрыпават, / А ніхто не вінават. / Вінаваты мілы мой: / Хадзіў па холаду са мной
Гарманіста я любіла – / Заругала мяне маць. / Не ругай мяне, мамчка, / Развясёлы будзе зяць
Гарманіст, гарманіст, / Карынькія вочы. / Праз цябе, мой гарманіст, / Я ня спала ночы
У здобную ежу клалі гузік, каму ён пападзецца, таму ўсё жыццё будзе спрыяць удача
У Забашавіч машыны, / Раздзяляе хлопец-ас. / Гэта Міша, той, Максімаў, / Што гаручы любіць квас
Гавараць я не красіва, / Так я не красавіца. / Не ўсе красівых любяць, / Хто каму нравіцца
Што ў полі азерушка / Там плавала судзенушка / Дубовы клепкі, клянова дзенца / Забалела маё сэрца
У артыкуле распавядаецца пра міфічнага насельніка лясоў, яго знешнасць і асаблівасці паводзін
Гарманіст Бронька, / Ты гармошку тронь-ка, / А я, хоць старэнька, / Да спяю маленька
А нашыя дзевачкі / Толькі на прыпевачкі, / Сена грэбсці не хачу, / Бо я ножкі прамачу
А у бані на палку / Баба дзеда парыла. / Дух давала, ашыбнулась – / І цэнтар ашпарыла
Гарыць, гарыць лампадачка / У маего акна. / Усе людзі спяць даўным-даўно, / А я не сплю адна