Polish–Turkish War in the years 1633-1634

Wydział HistorycznyTematem poniższej pracy jest przedstawienie wojny polsko-tureckiej z lat 1633-1634. Pierwszy rok rządów króla Władysława IV Wazy przebiegł pod znakiem prowadzenia wojny z Państwem Moskiewskim o Smoleńsk. Wojna ta była z uwagą obserwowana przez Imperium Osmańskie, które liczyło na przegraną nowo obranego władcy. Kampanię smoleńską prowadził osobiście Władysław IV, a opiekę nad państwem powierzył prymasowi Janowi Wężykowi i hetmanowi wielkiemu koronnemu Stanisławowi Koniecpolskiemu. Ten ostatni odpowiedzialny był przede wszystkim za obronę granic południowych. Odmowa przez Rzeczypospolitą likwidacji „palanek” kozackich oraz wiadomość o koncentracji wojsk Porty nad Dunajem w czerwca 1633 roku były sygnałem o podjęciu przez Osmanów działań wojennych. Czerwcowy napad Tatarów w roku 1633 na okolice Kamieńca służył jedynie kontroli stanu polskich przygotowań, na wypadek ewentualnej wojny. Wprawdzie Tatarzy zostali pobici przez hetmana 4 lipca 1633 roku pod Sasowym Rogiem, jednak prawdopodobnie wynik najazdu zadowolił Abazy paszę, co skłoniło go do podjęcia decyzji o wymarszu jego wojsk z Sylistrii w stronę Podola. Po pierwszych wiadomościach o sukcesach Władysława IV pod Smoleńskiem, kiedy wszelkie negocjacje pokojowe z Osmanami zawiodły, doszło do bitwy, którą stoczono 22 października pod Kamieńcem. Starcie wykazało bezsprzeczną wyższość wojsk polskich, nad siłami Osmanów. Abazy pasza nie osiągnąwszy żadnego sukcesu musiał wycofać swoje wojska najpierw do Mołdawii, a następnie nad Dunaj. W 1634 roku sułtan Murada IV osobiście chciał dowieść swej bezkompromisowości zbierając wojsko w granicach Imperium przeciwko chrześcijanom. Ostatecznie, gdy poseł Sahin aga poinformował swego Padyszacha o potędze Rzeczpospolitej stojącej pod Kamieńcem, wszelką winą za wojnę obarczył Abazy paszę. Tym samym wojska Imperium skoncentrowano na wschodnim teatrze wojennym Osmanów.The topic of the following work is presenting the Polish-Turkish War (1633-1634 ). The first year of the reign of King Władysław IV ran under the banner of war with Moscow State of Smolensk. The war was observed with attention by the Ottoman Empire, which counted on losing the newly chosen ruler. The Smolensk campaign was personally led by Władysław IV, and he entrusted the care of the state to Primate Jan Wężyk and Grand Hetman of the Crown Stanisław Koniecpolski. This last was primarily responsible for the defense of the southern borders. Refusal by the Republic of liquidation of Cossack "Palánek" and the news of the concentration of porta troops along the Danube in June 1633 were a sign of warfare taken by the Ottoman. The attack of Tatars in June 1633 on the surroundings of Kamenyets served only to control the state of Polish preparations for a possible war. Although the Tatars were beaten by the hetman on July 4, 1633, near Sasowy Róg, however, probably the result of the invasion satisfied Abaza pasza, which led him to the decision to march his troops from Sylistrii towards Podolia. After the first news about the successes of Ladislaus IV in Smolensk, when all the peace negotiations with the Ottomans failed there was a battle that was fought on October 22 near Kamenyets. The encounter showed the undeniable superiority of Polish troops over the Ottomans. Abaza without having achieved any success had to withdraw his troops first to Moldova, and then the Danube. In 1634 Sultan Murad IV personally wanted to prove his intransigence gathering military within the Empire against Christians. Ultimately, when deputy Sahin Aga told his Padishah about the power of the Republic standing near Kamenyets, he put all the blame for the war on Abaza. Thus, the Imperial forces were concentrated on the eastern theater of war of Ottomans