Specyfika systemu wyborczego do Parlamentu Europejskiego w Republice Austrii

On 1 February, 1994 the Republic of Austria concluded the Accession Treaty and on 1 January, 1995 became a full member of the European Union. Membership obliged Austrians to ‘provide’ the Community with appropriate personnel to take up different posts in various EU authorities, as well as in the European Parliament. The most important issue was to alter particular statutory regulations and the Austrian Constitution to adjust to the new situation. The paper aims at presenting the Austrian solutions in this matter in the context of European Union law, with particular emphasis on regulations which are uncommon or specific to the Republic of Austria. The matter of interest is the constitutional practice of EU member states and the reader’s perspective is taken into account. The latter approach not only evaluates the Austrian solutions in the context of the electoral law to the European Parliament contained in the Election Code, but could also suggest some ideas in regard to prospective amendments. The authors would, in particular, like to pay attention to two issues: the lowering of the voting age, and the single constituency electoral system. The Austrian solutions might be valuable to refer to in the countries where a system of correspondence voting is just being introduced. These resolutions are particularly interesting taking into consideration prospective, possible amendments to the electoral laws of the EU member states.Republika Austrii, 1 lutego 1994 r. podpisała traktat akcesyjny i z dniem 1 stycznia 1995 r. stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej. Członkostwo zobowiązało Austriaków do “dostarczenia” Wspólnocie odpowiednich osób do objęcia różnych stanowisk w różnych unijnych organach. Nie inaczej Było także w przypadku Parlamentu Europejskiego. Ważnym aspektem stało się dostosowanie poszczególnych norm ustawowych i własnej konstytucji do nowych rozwiązań. Celem niniejszego opracowania jest właśnie przedstawianie austriackich rozwiązań w tym temacie na tle rozwiązań europejskich, ze szczególnym uwzględnieniem unormowań rzadko spotykanych lub wręcz odrębności sytemu Republiki Austrii. Rzecz wydaje się być interesująca zarówno z punktu widzenia praktyki ustrojowej państw członkowskich Unii Europejskiej, jak i z punktu widzenia czytelnika. To drugie podejście pozwoli na ocenę austriackich rozwiązań na tle niedawno wprowadzonej ordynacji wyborczej do PE zawartej w Kodeksie Wyborczym, ale również może podsunąć pewne pomysły, co do przyszłych nowelizacji. Autorzy zwrócili szczególną uwagę na dwa rozwiązania: obniżenie cenzusu wieku czynnego prawa wyborczego oraz jednookręgowy system wyborczy. Austriackie doświadczenia mogą być również pomocne państwom, które wprowadzają możliwość głosowania korespondencyjnego. Są to propozycje szczególnie interesujące z punktu widzenia przyszłych, możliwych nowelizacji systemów wyborczych państw członkowskich