Music in films of Roman Polanski

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Katedra Filmu, Telewizji i Nowych MediówCelem pracy jest wszechstronne omówienie funkcji i znaczenia muzyki wykorzystywanej w filmach Romana Polańskiego – zmienności tej muzyki w relacji z poetyką konkretnych gatunków filmowych. Punktem zwrotnym w twórczości Romana Polańskiego w odniesieniu do muzyki filmowej była przedwczesna śmierć Krzysztofa Komedy, który był pierwszym kompozytorem Polańskiego i miał duży wpływ na całą wczesną twórczość reżysera w ogóle. Poza tym kompozytor z Poznania napisał muzykę do aż dziesięciu filmów Polańskiego. Po śmierci Komedy po trzy filmy Roman Polański zrealizował z Philippem Sardem, Wojciechem Kilarem i Alexandrem Desplatem. Są także kompozytorzy, którzy współpracowali z reżyserem przy jednym tylko projekcie, np. Ennio Morricone. Polański często nawiązuje do tradycji kina gatunków, ale robi to nietypowo. W nietypowy sposób wykorzystuje również muzykę. Tyczy się to zwłaszcza „przejścia” pomiędzy pierwszą „konwencjonalną” częścią filmu, a drugą częścią, gdzie konwencje są łamane. Polański, czym wyróżnia się na tle twórczości innych reżyserów, syntetyzuje muzykę filmową w odniesieniu do jej funkcji dramaturgicznych. Jeden motyw muzyczny wprowadzony w filmie w odpowiedniej scenie rozładowuje napięcie powstałe w wyniku zagrożenia, budując jednocześnie inny rodzaj napięcia – napięcie erotyczne.The aim of the study is a comprehensive overview of a function and meaning of music used in Roman Polanski's movies – the changeability of the music in a relationship with the poetics of specific genres. The turning point in the work of Roman Polanski in relation to film music was the premature death of Krzysztof Komeda. Komeda was the first Polanski’s composer and had a great impact on the entire early works by this director in general. In addition, the composer from Poznań wrote music for up to ten Polanski’s movies. After Komeda’s death, Roman Polanski completed nine movies with three composers, three with each one of them: Philippe Sarde, Wojciech Kilar and Alexandre Desplat. There are also composers who collaborated with Polanski on only one project, for example Ennio Morricone. Polanski often refers to the tradition of genre cinema, but he does it very unusually. He also uses the music in unusual way. This is particularly true “transition” between the first “conventional” part of the movie, and the second part, where conventions are being changed. Polanski (which stands him out against the work of other directors) synthesizes music in films in relation to its dramatic function. One theme, introduced in the film in the appropriate scene, lower tension caused by threats, while building a different kind of tension – erotic tension