O ewolucji solidarnościowej myśli społeczno-politycznej w latach 1980-1981. Studium z filozofii społecznej

Celem książki O ewolucji solidarnościowej myśli społeczno-politycznej w latach 1980-1981. Studium z filozofii społecznej jest zaproponowanie pewnego modelu ewolucji ideowej i dokonanie w jego świetle interpretacji ewolucji solidarnościowej myśli społeczno-politycznej. W rozdziale pierwszym „Założenia teoretyczne” przedstawiam typologię rozmaitych form intelektualnych refleksji nad polityką oraz dokonuję konkretyzacji materialistyczno-świadomościowego modelu władzy w nie-Marksowskim materializmie historycznym. Proponowana konkretyzacja pozwala uwzględnić wpływ krytycznej dyskusji ideowej na proces dostosowywania się świadomości społecznej do warunków społecznych. Prowadzi to do wyróżnienia przeze mnie dwóch typów rewolucji pełnej: ze świadomością naiwną, gdzie proces ewolucji świadomości zbiorowej zachodzi metodą prób i błędów i rewolucji ze świadomością krytyczną, gdzie proces ten odbywa się poprzez krytyczną dyskusję ideową. W rozdziale drugim „Wokół fenomenu „Solidarności”. Przegląd konceptualizacji” przedstawiam występujące w literaturze przedmiotu ujęcia „Solidarności” analizujące to zjawisko społeczne w kategoriach ruchu insurekcyjnego, obywatelskiego, postmodernistycznego, religijno-moralnego, republikańskiego, rewolucyjnego i społecznego. W rozdziale trzecim „Ewolucja solidarnościowej myśli społeczno-politycznej w latach 1980-1981. Próba interpretacji” wykorzystuję zmodyfikowany model do interpretacji myśli programowej pierwszej „Solidarności” w której wyróżniam trzy zachodzące na siebie stadia rozwojowe: rewindykacyjny, reformatorsko-ekonomiczny i kooptacyjno-polityczny generujące trzy odrębne cykle krytycznej dyskusji ideowej. Tak zaprezentowana interpretacja pozwala w zakończeniu „O solidarnościowym dziedzictwie słów kilka” zweryfikować stereotypowe przekonania na temat programu i myśli społeczno-politycznej pierwszej „Solidarności”