Validity of the methods of assessing attachment in adulthood

Wydział Nauk Społecznych: Instytut PsychologiiPrzedmiotem pracy było określenie teoretycznej trafności metod służących do pomiaru przywiązania w dorosłości. Trafność tę weryfikowano w oparciu o ideę metody ,,wielu cech, wielu metod’’ Campbella i Fiskego (1959). Zgodnie z założeniami tej metody, o wysokiej trafności testu wnioskować możemy na podstawie wysokich korelacji jego wyników z wynikami narzędzi, które mierzą ten sam konstrukt psychologiczny, jak również na podstawie niskich korelacji wyników tego testu z wynikami testów służących do pomiaru innych cech. W pierwszym przypadku otrzymujemy dane na temat trafności zbieżnej, w drugim przypadku na temat trafności rozbieżnej testu. Do porównań wykorzystano konstrukt ,,bliskości’’ jako teoretycznie zbliżony do pojęcia ,,przywiązania’’. Przebadano 123 młodych dorosłych (85 kobiet i 33 mężczyzn), studentów poznańskich uczelni wyższych. W badaniach porównywano wyniki uzyskane za pomocą czterech narzędzi: Kwestionariusza Przywiązania – ECR, Wywiadu Przywiązania, Kwestionariusza Bliskości i Wywiadu Bliskości. Najtrafniejszą miarą przywiązania okazał się Wywiad Przywiązania, diagnozujący przywiązaniowy stan umysłu. Kwestionariusz ECR nie uzyskał wysokich wskaźników w zakresie trafności zbieżnej i rozbieżnej, co wskazuje na powiązanie (zwłaszcza na poziomie operacjonalizacyjnym) wymiarów lęku i unikania z bliskością. Taka konceptualizacja stylu przywiązania budzi zatem uzasadnione wątpliwości i wskazuje na konieczność rewizji zaproponowanego przez Brennan, Clark i Shavera (1998) dwuwymiarowego modelu różnic indywidualnych w przywiązaniu.The aim of the research was to assess theoretical validity of methods of assessing attachment in adulthood. The validity was assessed based on the idea of Campbell and Fiske’s (1985) method ,,many features, many methods’’. According to this idea, we can assume that we deal with a high validity when our test correlates strongly with other similiar measure and at the same time when its results are not correlated with different types of measure, assessing different construct. In the first case we get information about its convergent validity, in the second case we are informel about its divergent validity. In the research ‘closeness’ was the other, theoretical similar construct, used to compare with attachment. Participants were 123 yound adults (85 women, 33 men), students from Universities in Poznań. There were four methods used: Attachment Questionnaire – ECR, Attachment Interview, Closeness Questionnaire, Closeness Interview. Attachment Interview, chich diagnoeses attachment state of mind, appeared to be the most valid metod. Attachment Questionnaire – ECR turned out to be the east valid, both when convergent and divergent aspect of validity is taken into account. These findings reveal that the two analysed dimensions anxiety and avoidance have conceptually and operationally something in common with the concept of closeness. This way of ceonceptualizing individual differences in attachment, as proposed by Brennan, Clark and Shaver (1995) needs to be revised as in the current shape it rises reasonable doubts when it comes to its validity