Autorka analizuje zmianę cech czeskiej bajki jako gatunku mowy, która dzięki charakterystycznej precyzji ustrojowej, zrealizowanemu w niej prawu uproszczonego istnienia, schematyczności fabuły i typowości bohatera, a także wprowadzeniu planu nadziemskiego z „całym szafarzem cudowności” w pełni odpowiada fikcji intelektualnej, będącej warunkiem funkcji kompensacyjnej, która prowadzi do uwrażliwiania dzieci na wszystkie wyższe kwestie życiowe i uznawane wartości. Ważne jest przede wszystkim skupienie się nie sprawach dotyczących życia i społeczeństwa. Bajka, która przetrwała wieki, ma znaczenie nie tylko poznawcze i pedagogiczne, ale przede wszystkim terapeutyczne, ponieważ odpowiada na stany lękowe, które dzieci mogą przeżywać w związku z ni...