Język myśli a werbalne komunikowanie

Niniejszy artykuł ma charakter problemowy, nie zaś historyczny i systematyczny. Termin „język myśli” (z ang. mentalese) jest wprawdzie w literaturze przedmiotu przypisywany obecnie (od połowy lat siedemdziesiątych ub. wieku) Jerry’emu A. Fodorowi, amerykańskiemu „neurofilozofowi”, ale mimo że wspomnę o jego koncepcji, to będę się koncentrował na relacjach między językiem a myśleniem, komunikowaniem a myśleniem, na kwestii „nabywania języka” oraz na samej ontycznej i epistemicznej strukturze myślenia, nie zaś na koncepcji mentalese w sensie Fodora. Opis tej ostatniej oraz jej szczegółową krytykę zamieściłem w artykule z Roczników Filozoficznych. Jednocześnie proponuję i rozważam takie ujęcie procesów mentalnych, które uznaje, iż myślenie to operowanie pewnymi formami intencjonalnymi (immanentnymi przedmiotami intencjonalnymi w sensie Edmunda Husserla), mające charakter bezznakowy i niejęzykowy. Innymi słowy, odrzucam taką koncepcję procesów mentalnych, która widzi je jako zmediatyzowane znakowo i lingwistycznie