Prowincja w najnowszej literaturze polskiej i niemieckiej oraz współczesnych polonistycznych i germanistycznych badaniach literackich

Artykuł prezentuje analizę toposu prowincji w literaturze polskiej i niemieckiej powstałej po 1989 roku. Mimo odmiennych historycznoliterackich źródeł , cezura upadku muru berlińskiego wyznacza początek zaskakującej kariery tej figury literackiej, co, zdaniem autorki, ma związek z postkolonialnym profilem literatur po przełomie. Podobnie w badaniach literaturoznawczych i krytyce literackiej: topos prowincji występuje w różnych funkcjach: jako potwierdzenie i źródło tożsamości narodowej (polskie „kresy” i niemieckie Prusy Wschodnie) oraz próba jej antywspólnotowego, postmodernistycznego przełamania (w twórczości Stasiuka i Tokarczuk) oraz śladu quasi-tożsamości wschodnioniemieckiej. Postulowany model lektury tekstów dotyczących regionu koncentruje sie wokół postaci narratora i kategorii (antropologicznego) punktu widzenia.The article presents an analysis of the topos of the province in Polish and German literature after 1989. In spite of different historical and literary sources, the turning point of the fall of the Berlin wall marks the beginning of the surprising career of this literary figure which, according to the author, is connected to the postcolonial profile of the literatures after the breakthrough. The topos of province in literature studies and literary criticism has different functions: as an affirmation and source of national identity (the Polish “borderland” and German West Prussia) and a test of its anticommunity, postmodern character (in Stasiuk and Tokarczuk’s works) and a tint of Western German quasi-identity. The proposed model for the understanding of the texts of the region is focused around the person of the narrator and the categories of the (anthropological) point of view