Transect-rapport 1494: Een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek, verkennende fase. Baexem, Stekstraat 18, gemeente Leudal (L).

In november 2017 is een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd in een plangebied aan de Stekstraat 18 te Baexem (gemeente Leudal). De aanleiding van het onderzoek is de uitbreiding van het bestaande bouwvlak, waarna op het nieuwe bouwvlak een aantal nieuwe stallen, een watergang en vakantiewoningen zal worden gerealiseerd. Hiervoor dient een omgevingsvergunning te worden aangevraagd. Bij de voorgenomen ingrepen zal grondverzet plaatsvinden, waardoor de oorspronkelijke bodem en daarmee eventueel aanwezige archeologische resten in het gebied kunnen worden verstoord. Om de voorgenomen ontwikkelingen te kunnen laten plaatsvinden, is op grond van het bestemmingsplan ‘Reparatie- en Veegplan Buitengebied Leudal (2016)’ als onderdeel van de vergunningsaanvraag een archeologisch vooronderzoek nodig. Dit rapport beschrijft de resultaten van het archeologisch vooronderzoek in het plangebied en voorziet in die plicht. Uit het vooronderzoek is gebleken dat het plangebied een lage verwachting heeft op het aantreffen van intacte archeologische waarden uit de periode Laat-Paleolithicum tot en met de Nieuwe tijd. De bodemopbouw bestaat uit een (recent) verstoringspakket dat direct op de natuurlijke afzettingen ligt, een laag matig tot sterk siltig dekzand, waarin vanaf 30 cm -Mv ijzer- en mangaanvlekken worden aangetroffen. Het plangebied is grotendeels afgegraven in de tweede helft van de 20e eeuw. Daarmee is een groot deel van de oorspronkelijke bodemopbouw in het plangebied verdwenen uit het plangebied, waardoor een lage verwachting is vast te stellen op het aantreffen van archeologische waarden uit de periode Laat-Paleolithicum – Mesolithicum en Late Middeleeuwen – Nieuwe tijd. Gedurende het Neolithicum tot en met de Vroege Middeleeuwen heeft het plangebied aan de voet van de dekzandrug, op de overgang naar een beekdal gelegen. Daardoor heeft het plangebied waarschijnlijk permanent in natte omstandigheden verkeerd, ongeschikt voor bewoning. Op basis van de landschappelijke ligging van het plangebied in het Neolithicum – Vroege Middeleeuwen, kan de lage verwachting op het aantreffen van archeologische waarden uit de periode worden gehandhaafd