About Witkacy’s Death: Gwiazda Piołun by Władysław Lech Terlecki from 1968

The article interprets the novel Gwiazda Piołun by Władysław Lech Terlecki. Its main character is based on the real life figure of Stanisław Ignacy Witkiewicz – author, painter, philosopher. The author of the article indicates the relationships between the accounts of Witkacy’s death and its fictional version. Terlecki’s story of a painter who escapes from war, only to commit suicide eventually, became a pretext for discussing the events from September 1939 and March 1968.beata.larenta@op.plBeata Larenta-Boguska, dr, absolwentka studiów doktoranckich na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Autorka rozprawy doktorskiej Władysław Lech Terlecki – pisarz inteligencki schyłkowego PRL-u (w kręgu wybranych powieści oraz wypowiedzi dyskursywnych). Pracuje jako polonistka w Zespole Szkół Zawodowych Nr 3 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Ostrołęce.badaczka niezależnaBłoński Jan (2003), Witkacy na zawsze, Kraków: Wydawnictwo Literackie.Brudnicki Jan Z. (1977), Ostatnia droga Witkacego. Wersja ostatnia, ale nie ostateczna, „Przegląd Humanistyczny”, nr 10, s. 81–91.Choynowski Mieczysław (1985), Jeszcze o śmierci Witkacego, „Kultura” (Paryż), nr 9, s. 107–113.Eisler Jerzy (2006), Emigracja pomarcowa, w: J. Eisler, Polski rok 1968, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, s. 95–131.Iwaszkiewicz Jarosław (1976), Witkacy, w: J. Iwaszkiewicz, Petersburg,Warszawa: PIW, s. 27–33.Jamrozek-Sowa Anna (2018), „Gwiazda Piołun” (1968), w: A. Jamrozek-Sowa, Maski historii, strzępy współczesności. Studium o biografii i twórczości Władysława Lecha Terleckiego, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, s. 254–265.Le Bon Gustave (b.r.w.), Psychologia tłumu, przeł. B. Kaprocki, Warszawa: Drukarnia Artystyczna Saturnina Sikorskiego.Maciąg Włodzimierz (1963), Wojna i subtelności wrażliwej duszy, „Życie Literackie”, nr 2, s. 11.Micińska Anna (1985), Witkacy w Rosji, „Twórczość”, nr 4, s. 66–90.Micińska Anna (2003), Jedyne wyjście Istnienia Poszczególnego. Samobójstwo S. I. Witkiewicza, w: A. Micińska, Istnienie Poszczególne: Stanisław Ignacy Witkiewicz, oprac. J. Degler, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, s. 277–290.Miłosz Czesław (1989), Zniewolony umysł, Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza.Miłosz Czesław (2018), Traktat moralny, w: Cz. Miłosz, Wiersze wszystkie, Kraków: Znak, s. 342–343.Oknińska Czesława (1976), Ostatnie 13 dni życia Stanisława Ignacego Witkiewicza, „Kierunki”, nr 13, s. 6–7.Przygórski Zbigniew (1963), Śmierć Witkacego, „Życie Literackie”, nr 2, s. 12.Siedlecka Joanna (2005), Witkacowa, w: J. Siedlecka, Mahatma Witkac, Warszawa: Słowo, s. 147–175.Smoczyński Sławomir (1996), Stanisław Ignacy Witkiewicz – ostatnie dni, w: Witkacy – życie i twórczość, red. J. Degler, Wrocław: Wiedza o Kulturze, s. 251–262.Soin Maciej (2002), Filozofia Stanisława Ignacego Witkiewicza, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.Terlecki Władysław Lech (1968), Gwiazda Piołun, Warszawa: PIW.Witkiewicz Jan (1957), Życiorys Stanisława Ignacego Witkiewicza, w: Stanisław Ignacy Witkiewicz, człowiek i twórca: księga pamiątkowa, red. T. Kotarbiński, J. E. Płomieński, Warszawa: PIW, s. 341–350.Witkiewicz Tadeusz Eugeniusz (1975), Ludzie, którzy przeszli przez Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, „Miesięcznik Literacki”, nr 2, s. 54.Wyka Marta (2003), Ogień, piołun i kurz, „Tygodnik Powszechny” 26.10.2003, https://www.tygodnikpowszechny.pl/ogien-piolun-i-kurz-122711.Zaworska Helena (1973), Piołun, w: H. Zaworska, Spotkania. Szkice literackie,Warszawa: Czytelnik, s. 234–240.1418720