Eigen schuld, ook in kinderschoenen: kan het de schadevergoeding doen verminderen?

Jonge kinderen zijn kwetsbaar en kunnen minder goed dan volwassenen anticiperen op de risico’s van het maatschappelijk verkeer. Vergt daarom krenking van hun eigen belang, dat bij kinderen vaker voorkomt en ook ernstiger gevolgen heeft, een andere benadering dan bij volwassenen? Kan aan kinderen eigen schuld aan het ontstaan van hun schade worden verweten, op gelijke wijze als aan volwassenen? Komt hun schade daarom deels voor eigen rekening? Anne Keirse en Brechtje Paijmans schetsen uitgebreid de ontwikkeling en toepassing van het leerstuk van eigen schuld (par. 2 en 3). De omstandigheid dat een benadeelde door zijn jeugdige leeftijd de gevolgen van zijn gedrag niet goed kan overzien, blijkt de toerekening krachtens artikel 6:101 BW niet in de weg te staan, maar heeft wel gevolgen voor de schadedeling die in het kader van dit artikel volgt. Dit wordt duidelijk geïllustreerd door de rechtspraak over de gevolgen van eigen schuld bij kinderen en tieners in het verkeer (par. 4 en 5), en vindt ook zijn weerslag in de rechtspraak over kinderen en tieners buiten het verkeer (par. 6 en 7). Keirse en Paijmans bespreken ten slotte ook de gevolgen van een eventuele bijdrage van ouders aan de schade van hun kind waarvoor een derde primair aansprakelijk is (par. 8). Zij concluderen (par. 9) dat met de correctie via de billijkheid een systeem voorhanden is waarmee in de praktijk voor alle gevallen van medeverantwoordelijkheid een rechtvaardige oplossing kan worden gevonden