Farklı konsantrasyonlardaki hidrojen peroksittin estetik restoratif materyallerin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkileri

Background: The aim of this in vitro study was to evaluate surface roughness of four different restorative materials during bleaching procedures. Methods: In this study, the bleaching agents were applied on the low-fusing porcelain (VITA VM9), the heat-pressed glass ceramic (IPS Empress Esthetic), and two types of composites (Clearfil Majesty Esthetic, Clearfil Photo Posterior). A total of 20 disc-shaped specimens were fabricated (with a diameter of 10 mm and a thickness of 2 mm) from each material (n=10). Before the experiment, the samples were steeped in distilled water for 24 hours, and their initial measurements were recorded. The first set of specimens were bleached with 10% hydrogen peroxide (HP) for 1 hour daily, for 10 days. The other set of specimens were bleached with 40 % hydrogen peroxide (HP) bleaching gel for two consecutive applications for 20 minutes each. Surface roughness values were measured prior to and following the bleaching procedures by using a profilometer (Surftest Analyzer 402, Mitutoyo Corporation, Kawasaki, Kanagawa, 213- 8533 Japan). Statistical analysis were done on Windows by using SPSS 20.0 programme. Paired-t test was used to analyze the surface roughness values, which were measured before and after bleaching procedure. The independent samples t-test was used to compare the effects of bleaching agents on surface roughness change in each material. Statistical significance criterion was taken as p<0.05. Results: After application of both bleaching agents, surface roughness values of all restorative materials, that were tested, increased significantly (p<0.05). However, there were no significant differences between two bleaching methods for restorative materials (p>0.05). Conclusion: Although clinical effects depend on in-vivo conditions, the effects of office bleaching agents should be known and these agents should be applied consciously when restorative materials are present.Amaç: Bu çalışmanın amacı abartma prosedürleri boyunca dental restoratif materyallerin yüzey pürüzlülük değişimlerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada abartma ajanları, bir düşük ise porseleni (Vita VM9), bir ise ve basınçla ?ekillendirilen porselen (IPS Empress esthetic), ve iki tip kompozit materyali (Clearfil Majesty Esthetic, Clearfil Photo Posterior) üzerine uygulanmaktır. Çalışmada kullanılan örnekler 10 mm çapında, 2 mm kalınlığında hazırlanmaktır. Her grup için 10’ar örnek olmak üzere 2 ana grup oluşturulmuştur. Örnekler deneye başlamadan önce 24 saat distile suda bekletilmiş ve başlangıç ölçümleri alınmaktadır. % 10 Hidrojen peroksit uygulanan örnekler 10 gün süresince günde 1 saat, %40 hidrojen peroksit uygulanan örnekler ise iki defa 20 dk abartma ajanına maruz bırakılmıştır. Ölçümler işlem sonrasında tekrarlamaktır. Yüzey pürüzlülüğü ölçümleri için profilometre cihazz (Surftest Analyzer 402, Mitutoyo Corporation, Kawasaki, Kanagawa, 213-8533 Japan) kullanılmaktır. İstatistiksel analizler SPSS 20.0 paket programı kullanılarak Windows ortamında gerçekleştirildi. Sonuçlar, paired t ve independent samples t istatistiksel analizleri yapılarak değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p0.05) . Sonuç: Restoratif materyallerin varlığında abartma ajanlarının etkileri iyi bilinmeli ve uygulama esnas onda dikkatli olunmalıdır