Preeklampsi öngörüsünde hematolojik ve biyokimyasal belirteçlerin rolü

WOS: 000435647500014Aim: To investigate whether complete blood count parameters of early pregnancy or biochemical markers of first-trimester trisomy screening were related to the prediction of early onset preeclampsia. Material and Method: Group 1 (n-214) was composed of patients between 18-40 years old with a single pregnancy who was diagnosed with preeclampsia at = 37 weeks of gestation. Group 2 (n=240) was a control. Women who became pregnant by assisted reproductive technologies or had a body mass index (BMI) >30kg/m2, had a history of delivery complicated by chromosomal anomalies, current or previous medical problems, or multiple pregnancies and patients who had vaginal bleeding in the antenatal period or a history of preterm delivery were excluded. Preeclampsia for pregnancy is defined as having a systolic blood pressure >= 140 and diastolic blood pressure >= 90 as well proteinuria after the 20th gestational week Blood samples for complete blood count, PAPP-A, and free beta-HCG were collected between 11+0 to 13+6 gestational weeks. Results: The mean gestational weeks at delivery and birth weight were significantly lower in Group 1 (preeclampsia) than in Group 2 (control). NRL and PDW were found significantly higher in Group 1. Lymphocyte count was significantly lower in Group 1. PAPP-A was lower in Group 1. Discussion: We found a strong relation between high levels of NLR and PDW. as well as low levels of lymphocyte count and PAPP-A, with early onset preeclampsia development during the current pregnancy.Giriş: Bu çalışmanın amacı; erken gebelik dönemindeki tam kan sayımı parametrelerinin ve ilk trimester trizomi taraması sırasında bakılan biyokimyasal parametrelerin erken başlangıçlı preeklampsiyi tespit edip etmeyeceğinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Çalışmadaki 1. Grup, 18-40 yaşındaki tekil gebeliği olan ve 34. gebelik haftasından önce preeklampsi tanısı alıp 37. hafta ve sonrasında doğum yapan 214 hastadan oluşmaktaydı. Kontrol grubunu 2. grup oluşturdu. Yardımcı üreme teknikleriyle gebe kalanlar, vücut kitle indeksi >30kg/m2 olanlar, kromozomal anomalili gebeliğe sahip olanlar, medikal problemi ya da öyküsü olanlar, çoğul gebelikler, antenatal dönemde vajinal kanaması olanlar ve erken doğum öyküsü olanlar çalışma dışı bırakıldı. Preeklampsi, sistolik kan basıncı 140 mmHg ve üstü, diyastolik kan basıncı 90 mmHg ve üstü hesaplanan ve 20. gebelik haftasından sonra proteinürisi olan gebelikleri tanımlamaktaydı. Tam kan sayımı, PAPP-A ve serbest beta-HCG için kan örnekleri 11+0 ile 13+6 gebelik haftaları arasında alındı. Bulgular: Doğumdaki gebelik haftası ve doğum ağırlıkları 1. grupta anlamlı olarak daha düşük bulundu. Nötrofil lenfosit oranı ve trombosit dağılım genişliği preeklamsi grubunda daha yüksek bulundu. Buna karşın lenfosit sayısı ve PAPP-A düzeyi preeklampsi grubunda daha düşüktü. Tartışma: Mevcut gebelikteki, nötrofil lenfosit oranı ve trombosit dağılım genişliğinin yüksek seviyeleri ve lenfosit sayısı ve PAPP-A’nın düşük seviyeleri ile erken başlangıçlı peeklampsi arasında güçlü bir bağlantı olduğu sonucuna ulaştık