Ocena patomorfologiczna materiału tkankowego raka piersi po leczeniu systemowym

Oncological management of patients with breast cancer, with the use of pre-operative systemic therapy in the last decade presented significant increase of effectiveness. The greater the number of cases with complete or major pathomorphological response means that getting the right material for postoperative histopathological assessment is becoming more and more difficult. In addition, the demonstrated correlation between complete pathomorphological response (pCR) and long-term treatment effects (in HER2-positive and triple-negative subtypes of breast carcinoma) makes the standardisation of postoperative pathomorphological examination, both at the gross and microscopic level, a necessity. This article presents the recommended rules for the preparation of such material and the method of its reporting, corresponding to the needs of contemporary oncology.Ze względu na wprowadzaną co raz szerzej terapię neodjuwantową, modyfikacji wymaga sposób oceny materiału pooperacyjnego. W ostatnio opublikowanych pracach dowiedziono, że stopień odpowiedzi na leczenie hormonalne i/lub chemioterapią przed leczeniem chirurgicznym jest istotnym czynnikiem prognostycznym w zakresie przewidywania czasu przeżycia bez choroby (ang. disease-free survival; nota bebe, obecnie FDA preferuje określenie event-free survival; EFS) oraz całkowitego czasu przeżycia (ang. overall survival). Zostało to zauważone w nowych obowiązujących ogólnie dostępnych materiałach, jak na przykład wzorcach oceny materiału wg College of American Pathologists (potocznie znanych jako protokoły CAP). W najnowszych materiałach opublikowanych w lutym bieżącego roku, wskazano, że ze względu na zastosowane leczenie systemowe przed usunięciem piersi kategorie pT0 oraz pTis (DCIS) są zarezerwowane wyłącznie dla wspomnianego sposobu leczenia (tj. terapii neodjuwantowej). Oznacza to, że w przypadkach rozpoznanego raka piersi, który został następnie poddany leczeniu systemowemu, a w ostatecznie dostarczonym materiale pooperacyjnym nie można go stwierdzić (ang. pathologic complete response; pCR), dla opisu tego stanu rzeczy należy używać kategorii ypT0N0 lub ypTisN0. Przedstawiony zapis jest obecnie przeznaczony dla nowotworów, które po terapii neodjuwantowej uległy całkowitej remisji, i nie można stwierdzić obecności inwazyjnego raka zarówno w piersi jak i w węzłach chłonnych. Według obecnej interpretacji zapisów, w omówionym przypadku NIE WOLNO stosować opisu ypTX. Potrzeba stworzenia ujednoliconego protokołu oceny materiału pooperacyjnego pacjentek z rakiem piersi poddanych leczeniu neodjuwantowemu wynikała z wielu wcześniejszych publikacji (patrz meta-analiza w Criscitiello C. i wsp. Eur J Cancer 2018). Ponadto, obecnie próbuje się zaprząc nowe technologie (wykorzystując narzędzia infiormatyczne i statystyczne pod postacią „uczenia maszynowego”) w celu połączenia wielu zmiennych ocenianych na pierwotnych obrazach rezonansu magnetycznego z cechami zawartymi w materiale pooperacyjnym – szczególnie u pacjentek z całkowitą remisją choroby w badaniu patomorfologicznym materiału chirurgicznego (pCR) (Tahmassebi A i wsp. Invest Radiol 2019). Niemniej jednak najbardziej precyzyjne i spójne zalecenia opisu patomorfologicznego w przypadku pCR zostały przedstawione w pracy Bossuyt V (Surg. Pathol. Clin. 2018