VIDOVI POLIFONIJE U OBLIKOVANJU KOREOGRAFSKIH SLIKA MIRSKA PJENIJA SRĐANA JAĆIMOVIĆA

Polyphony, as a composing technique, has the same function in every historicallyartistic period – the development and enrichment of melodic lines. What distinguishes polyphony treatment throughout the epochs is the different sound impression of the stylistic musical period in which the composition was created. Musical language of choreographed scenes in Mirska pjenija by the composer Srdjan Jaćimović is to a large extent the musical language of our epoch, a language of postmodern orientation. The piece abounds with the impressionistic presentation of the atmosphere through musical expressing of the text. A detailed polyphonic analysis of the composition indicates the use of different types of polyphony in each of the choreographed scenes individually, which are systematically separated and explained in this paper.Polifonija, kao tehnika komponovanja, ima istu funkciju u svakom istorijskom umetničkom periodu – razvoj i obogaćivanje melodijskih linija. Ono po čemu se tretman polifonije razlikuje kroz epohe je drugačiji zvučni utisak stilskog muzičkog perioda u kome je kompozicija nastala. Muzički jezik koreografskih slika Mirska pjenija kompozitora Srđana Jaćimovića je u najvećoj meri muzički jezik naše epohe – jezik postmodernog usmerenja. Delo obiluje impresionističkim prikazivanjem atmosfere kroz muzičko oslikavanje teksta. Detaljna polifona analiza kompozicije ukazuje na upotrebu različitih vrsta polifonije u svakoj koreografskoj slici pojedinačno, koje su u ovom radu sistematski izdvojene i obrazložene