Konstrastivna analiza vremena indikativa u španjolskim i hrvatskim prijevodima

En este trabajo se muestran varias posibilidades de traducir los tiempos de indicativo al español y al croata. El corpus elegido consiste en dos textos literarios, uno de una escritora argentina, Viviana Rivero, La magia de la vida, y otro de un autor croata, Fadil Hadžić, Kora. El tercer texto es de carácter técnico, un texto especializado que pertenece al campo de la historia del arte, escrito por un profesor de la Universidad de California, Davis Almerindo Ojeda, El grabado como fuente del arte colonial: estado de la cuestión. Cada texto presenta diferentes problemas con respecto al público al que está destinado o el idioma que utiliza (ya sea un lenguaje profesional, ya sea un dialecto o una jerga). Cabe destacar que en español hay más tiempos verbales indicativos que en croata, y que algunos de los que existen en la lengua croata van cayendo en desuso. El trabajo está divido en tres partes. La primera parte es la parte teórica, en la que se especifica el modo indicativo y sus características, en la segunda se exponen los textos originales y sus correspondientes traducciones y la tercera parte es el análisis. El objetivo de este trabajo es encontrar equivalentes en la lengua croata para ciertas formas verbales del indicativo del español y a través de un análisis contrastivo determinar si estos dos idiomas usan el mismo tiempo verbal en el mismo contexto y si los dos tienen el mismo valor. No debemos olvidar que a menudo son posibles varias soluciones de traducción porque el mismo mensaje se puede expresar de diferentes maneras. A la hora de traducir, debemos tener en cuenta que nuestra tarea es traducir correctamente la información de la lengua de origen a la lengua meta.U ovome radu prikazuju se mogućnosti prevođenja glagolskih vremena indikativa na španjolski i hrvatski jezik. Izabrani korpus su dva književna teksta, jedan argentinske spisateljice, Viviane Rivero, La magia de la vida, a drugi hrvatskoga autora Fadila Hadžića, Kora. Treći tekst je stručnoga karaktera, iz područja povijesti umjetnosti, sveučilišnoga profesora u Kaliforniji, Almerinda Ojede, El grabado como fuente del arte colonial: estado de la cuestión. Svaki tekst donosi različitu problematiku, s obzirom na ciljanu publiku kojoj je namijenjen ili na jezik koji koristi (bilo stručni, bilo da se radi o upotrebi dijalekta ili žargona). Treba naglasiti da u španjolskome postoji više glagolskih vremena indikativa nego u hrvatskome jeziku, a k tome neka od onih postojećih u hrvatskome padaju u zaborav. Rad je podijeljen u tri dijela. Prvi dio je onaj teorijski, u kojemu se navode vremena indikativa i njegove karakteristike, drugi obuhvaća originalne tekstove i odgovarajuće prijevode, a treći dio je analiza. Cilj ovoga rada je pronaći ekvivalente u hrvatskom jeziku za glagolska vremena indikativa u španjolskom jeziku te usporednom analizom utvrditi koriste li ova dva jezika ista glagolska vremena u istovjetnom kontekstu i imaju li ona jednaku vrijednost. Ne treba zaboraviti da su često moguća različita rješenja jer se isti sadržaj može izreći na više različitih načina, pri čemu moramo voditi računa da točno prenesemo informaciju iz jezika s kojeg se prevodi na jezik na koji se prevodi