Psychogenic nonepileptic seizures

Psihogeni neepileptički napadaji (PNES) su paroksizmalni događaji karakterizirani promjenama ponašanja ili svijesti. Klinička slika često može upućivati na kliničku sliku epilepsije te time navesti na pogrešnu dijagonzu. PNES se javlja u bolesnika bez epilepsije, ali i u bolesnika sa epilepsijom. Dijagnoza mogućih PNES-a postavlja se na temelju nalaza video elektroencefalografije (VEEG), identifikacijom specifičnih PNES prediktora i specifičnih elemenata kliničke slike (Bujarski, Preston, Scott i Thomas, 2013). Prema Sabolu (2007) neepileptički napadaji nastaju uslijed cerebralnog poremećaja funkcije različitog uzroka, ali nikad uslijed paroksizmalnog poremećaja bioelektrične kortikalne aktivnosti kao u epilepsiji. Pri dijagnozi psihogenog neepileptičnog napadaja često dolazi do pogreške, čak u 25% slučajeva. Najčešća pogreška je postavljanje dijagnoze epilepsije koja potom ne reagira na lijekove. Postoje indikatori koji su korisni u kliničkoj praksi i trebali bi potaknuti sumnju da su napadaji psihogeni, a ne epileptički. (Benbadis i Tatum, 2003). Klobučar (2007) naglašava mogućnost postojanja obaju poremećaja istodobno. Liječenje je veoma složeno te zahtjeva multidisiplinarni pristup. Terapija mora biti prilagođena svakom bolesniku individualno i usmjerena na rješavanje osnovnog poremećaja, tj psihogenog uzroka. Cilj ovoga rada jest dati pregled aktualnih spoznaja o psihogenim neepileptičkim napadajima (PNES) u smislu definiranja problema, opisivanja povijesti, etiologije, metoda dijagnostike, kliničke slike, kao i uloge edukacijskog rehabilitatora u liječenju i rehabilitaciji. U radu se koriste aktualni međunarodni i nacionalni dokumenti te se analizira postojeća literatura i istraživanja iz ovoga područja.Psychogenic Nonepileptic Seizures (PNES) are paroxysmal events characterized by changes in behavior or consciousness. The clinical picture of PNES can often point to a clinical picture of epilepsy and thus point to the wrong diagnosis. PNES occurs in patients without epilepsy, but also in patients with epilepsy. The diagnosis of possible PNES is based on the findings of video electroencephalography (VEEG), identification of specific PNES predictors and specific elements of clinical features (Bujarski, Preston, Scott and Thomas, 2013). According to Sabol (2007) nonepileptic seizures are caused by cerebral dysfunction of different causes but never due to paroxysmal disorder of bioelectric cortical activity as in epilepsy. Psychogenic nonepileptic seizure is often misdiagnosed, even in 25% of cases. The most common mistake is to set up a diagnosis of epilepsy that does not respond to medication. There are indicators that are useful in clinical practice and should raise the suspicion that the attacks are psychogenic rather than epileptic. (Benbadis and Tatum, 2003). Klobučar (2007) emphasizes the possibility of both disorders at the same time. Treatment is very complex and requires a multidisciplinary approach. Therapy must be tailored to each patient individually and focused on solving the basic disorder, i.e. psychogenic cause. The aim of this paper is to provide an overview of the current knowledge of Psychogenic Nonepileptic Seizures (PNES) in terms of defining problems, describing the history, etiology, diagnostic methods, clinical features as well as the role of education-rehabilitators in treatment and rehabilitation. This paper uses current international and national documents and analyzes existing literature and research from this area