U svom književnom stvaralaštu Janko Leskovar bio je zaokupljen psihološkom analizom likova koji su nezainteresirani ili nesposobni za životnu borbu. Njegovi Pavao Petrović iz Propalih dvora i Marcel Bušinski iz Sjena ljubavi su moderni, dekadentni intelektualci skloni samoanalizi. Pasivni su i nemaju snage ni za što. Opterećeni su prošlošću, a sadašnjost ih samo ometa te na kraju ne dolazi do ostvarenja ljubavi. U romanima radnja ne teče kronološki već se prekida opisima pejzaža koji se pojavljuje u funkciji ocrtavanja lika, kao što je to prisutno i u Nehajevljevu romanu Bijeg, što dokazuje koliko su autori bili vrsni impresionisti. Bijeg karakterizira izrazita defabularizacija, a prisutni su unutarnji i vanjski monolozi te oblik dnevnika. ...