Malobrojna jevrejska zajednica u Jugoslaviji koja je preživela II svetski rat i, nakon njega i grupna iseljenja u Izrael, u želji da se održi jevrejski identitet, morala je misliti na buduće generacije. Kao važan zadatak postavilo se prenošenje kulturnog nasleđa na decu i omladinu. Kada su se jevrejske porodice vratile az Narodno-oslobodilačke borbe, iz zarobljeničkih i koncentracionih logora ili izbeglištva, dovele su sa sobom samo vrlo mali broj dece pa se na svako jevrejsko dete gledalo kao na neki lepi egzotični cvet. Ali uskoro su se stvorila nova ognjišta, deca su se rađala tako da je je u vreme izlaženja ovog broja “Jevrejskog almanaha” na celoj teritoriji Jugoslavije bilo oko 1.000 dece do 16 godina starosti. Većina ove dece živi u...