An action research to improve story-writing skills of sixth grade students.

TEZ10117Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014.Kaynakça (s. 479-498) var.2 c. [xxxix, 603 s.] : res., tablo ; 29 cm.Bu çalışma, bir altıncı sınıf şubesindeki öğrencilerle öykü yazma programı doğrultusunda yapılan uygulamaların, öğrencilerin öykü yazma becerisini geliştirmeye nasıl katkı sağladığını, bununla birlikte öykü yazmaya yönelik görüşlerinde ve yazma kaygılarında değişime yol açıp açmadığını araştırmak amacıyla yapılmış bir eylem araştırmasıdır. Araştırma 2011-2012 öğretim yılında, Adana ili Yüreğir ilçesindeki bir resmî ilköğretim okulunun, mevcut şubeleri içinden seçilen bir altıncı sınıf şubesindeki öğrencilerle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın uygulama süreci tüm sınıf öğrencilerinin katılımıyla yürütülmüş ancak iç örneklemeden yararlanılarak daha zengin veri sağlaması için 9 odak öğrenci seçilmiştir. Araştırmada uygulama öncesinde, sürecinde ve sonrasında olmak üzere farklı zamanlarda, farklı kaynaklardan veriler toplanmıştır. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları; öğrencilerin yazdıkları öyküler ve öykü bölümleri, Öykü Yazma Becerisi Dereceli Puanlama Anahtarı, yarı yapılandırılmış görüşme formları, Yazma Kaygısı Ölçeği, araştırmacı, öğretmen ve öğrenci günlükleridir. Öğrencilerin uygulama öncesinde, uygulama sürecinde ve sonrasında yazdıkları öyküler ve öykü bölümleri araştırmanın temel verilerini oluşturmuştur. Bu veriler araştırmacı tarafından geliştirilen Öykü Yazma Becerisi Dereceli Puanlama Anahtarı kullanılarak üç ayrı puanlayıcı tarafından değerlendirilmiş, odak öğrencilerin nasıl bir gelişim gösterdikleri sunulmuştur. Uygulama öncesinde Türkçe öğretmenleriyle, uygulama öncesinde ve sonrasında da odak öğrencilerle yapılan görüşmeler ise “NVivo Nitel Veri Analizi Programı” kullanılarak analiz edilmiştir. Uygulama sürecinde odak öğrenciler, Türkçe öğretmeni ve araştırmacı, gerçekleştirilen uygulamalara yönelik duygu ve düşüncelerini günlüklerine aktarmışlar, böylece uygulama sürecine yönelik herhangi bir problemin olup olmadığı, öğretmen ve öğrencilerin yansıtıcı fikirlerinin ne yönde olduğu izlenmiştir. Öykü yazma programının uygulamasının öncesinde ve sonrasında öğrencilere uygulanan Yazma Kaygısı Ölçeği’nden elde edilen verilerin çözümlenmesi amacıyla da “Eşli Gruplar t Testi” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, öykü yazma programı doğrultusunda yapılan uygulamaların öğrencilerin öykü yazma becerilerinde düzenleme, dil ve anlatım ile biçim özellikleri açısından olumlu yönde gelişmeler sağladığı saptanmıştır. Odak öğrencilerin uygulama öncesinde yazdıkları öykülerin serim, düğüm ve çözüm bölümleri, uygulama sürecinde ve sonrasında yazdıklarıyla karşılaştırıldığında, öğrencilerin çoğunun serim bölümünde başlatıcı olay, içsel cevap, kahraman, yer ve zaman ögelerini sunma, düğüm bölümünde yan olayları ve kahraman girişimlerini ayrıntılandırılarak ve oluş sırasına göre yazma, çözüm bölümünde sonuca yönelik kahraman tepkisine yer verme ile başlık yazma açısından gelişim göstermiştir. Bununla birlikte bazı öğrencilerin çözüm bölümünde son tasarlama bakımından düzenli bir gelişim gösteremediği görülmüştür. Odak öğrencilerin uygulama öncesinde ve sonrasında yazdıkları öyküler dil ve anlatım açısından değerlendirildiğinde, öğrencilerin uygulama öncesindeki öykülerine nazaran uygulama sonrasındaki öykülerinde sözcük çeşitliliğini ve sözcüklerin anlamsal çeşitliğini sağlama, sözcükleri ölçünlü dile uygun kullanma, cümleler arasında zaman uyumunu sağlama, cümlenin ögeleri arasında uyum sağlama, paragraf yapma, çeşitli anlatım yollarını kullanma bakımından gelişim kaydettikleri bulgulanmıştır.This study is an action research aiming at understanding how activities of a story-writing program for 6th grade students contributes to the story-writing skills of them. The study also aims at researching on whether the activities lead changes on students’ perception of story writing and writing anxiety. The study was carried out with a class of 6th grade students chosen among the available classes of a public elementary school in Yuregir Adana in the 2011-2012 academic year. Criterion sampling of purposive sampling was used in the study. Implementation of the research was conducted with the participation of all the students, but to provide richer data, internal sampling was used and 9 students were chosen as a focus group. Data was collected from various sources before, during and after the treatment. The data collection tools used in the study includes student-written stories and story parts, storywriting skills graded scoring rubric, semi-structured interview forms, writing anxiety scale, and diaries of the researcher, teachers and the students. Stories and story parts that the students wrote before, during and after the treatment formed the main data of the study. The data were evaluated by three different raters using the story-writing skills graded scoring rubric which was developed by the researcher. The Interviews with teachers of Turkish before the treatment, and the interviews with the focus group before and after the treatment were analyzed using the “NVivo Qualitative Data Analysis Program”. During the treatment, the focus group, the teacher of Turkish and the researcher logged their feelings and thoughts about the activities conducted in their diaries; so that it was observed whether there was any problem with the treatment process, and in what direction the reflective ideas of the teacher and the students developed. “Paired samples t-test” is used in order to analyze the data obtained from the writing anxiety scale given to the students before and after the implementation of the story-writing program