Cinayet olgularında sanıklarca sunulan gerekçelerin irdelenmesi

Saldırgan davranışın en ileri biçimi olarak kabul edilen öldürme eyleminin hangi amaçlarla kimlere yöneldiği konusunda pek çok çalışma bulunmaktadır. Şiddeti uygulayanların, hemen her zaman eylemlerinin, kendilerince haklı gerekçeleri olduğunu ileri sürdükleri görülmektedir. Psikotik hastalarda sık görülen öldürme gerekçelerinin; kıskançlık ve kötülük görme hezeyanı olduğu belirtilirken, psikotik olmayanlarda öldürme gerekçelerinin çeşitlilik ve dağınıklık gösterdiği ifade edilmektedir. Farklı çalışmalar her iki grup için değişik rakamlar vermekle birlikte, kurbanların genelde aile ve yakın çevreden olduğu kabul edilmektedir. Bu çalışına; öldürme eylemi ile yargılanıp, davaları karara bağlanmış sanıkların öldürme gerekçeleri ve ölen kişi ile yakınlıklarını incelemek amacıyla planlandı. Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 1996/1-450 ve 1997/1-150 sayılı karar özetleri gözden geçirilerek, ölen ve öldüren konumundaki kişilerin; yaş, cinsiyet, yakınlık, öldürme gerekçeleri ve olay yerine göre dağılımları gruplandı. Toplam sanık sayısının 66. %89.39'unun erkek.%42.42'sinin 21-30 yaşlarında olduğu görüldü. Öldürülen 47 kişinin yaş grupları dağınıklık göstermekle birlikte %70.21'inin 20-50 yaş arasında ve %65.95'inin erkek olduğu saptandı. Olguların %72.34'ünün akrabalık bağı olan ya da birbirini tanıyan kişiler olduğu, %21.27'sinin namus olarak nitelenen gerekçe ile, %38.29'unun çeşitli gerekçeler ile o an yapılan tartışmalar sonucu olduğu ve %21.27'sinin aralarında husumet olan kişiler arasında olduğu görüldü. Şiddetin yaşamın her kademesinde, değişik şekillerde yaşanıp, ilişki kurma yöntemi içinde olağan kabul edilmesi sonucu, çok basit ve kolay nedenlerle, kişilerin öldürme eylemine yönelebildiği görülmektedir. Olgular benzer çalışma sonuçları ile karşılaştırılarak tartışılacaktır