Barış egitimi üzerine: Almanya ve Türkiye arasında karşılaştırmalı bir çalışma.

TEZ11039Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2016.Kaynakça (s. 50-53) var.xi, 56 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm.Günümüzde ''Barış'' kavramından söz ederken her kişinin barış kavramıyla ilgili farklı tanımlamasının olduğunu görebiliriz. Bütün ülkelerde, bir günün bile cinayetsiz, işkencesiz, şiddetsiz geçmediği görülmektedir. Şiddetin, zarar vermek için pek çok çeşidi vardır. Bunların sebebi 'Barışın yoksunluğudur'. Dünya tarihi 'Barış' kavramının insanlık adına ne kadar önem taşıdığını anlatmaktadır. Şiddetsiz bir gelecek için ‚Barış Eğitimi‘nin bir gereksinim olduğu görülmektedir. 'Barış' kendi başına dünya üzerinde her bölgede var olması gereken önemli bir unsurdur. Bu nedenle özellikle okullarda barış eğitiminin verilmesi zorunlu hale getirilmelidir. Buna bağlı olarak Barış Eğitimi bilinçli bir şekilde aktarılmalı ve böylelikle büyük ölçeklerde olumlu sonuçlar doğuracağı da ortaya çıkartılmalıdır. ‘Barış Eğitimi‘ nedir, nerede ve ne zaman bir gereksinime dönüştüğü gibi sorular, bu alanın temel sorularıdır. Bu çalışma sadece kuramsal bilgiler üzerine kurulmamakta, aynı zamanda proje uygulanmış ve özellikle Türkiye ve Almanya arasında kıyaslamalar yapılmıştır. Bu anlamda ‚Friedenspädagogik im Paradigmenwechsel‘ (Barış Eğitimin Paradigma Değişikliği) konu başlığı altında Volker Buddrus ve Gerhard W. Schneitmann (1991) tarafından yazılmış olan kitabın içerdiği uygulamaların sonuçlarından bahsedilecektir. Buna bağlı olarak Barış Eğitiminin Avrupa'da yaygın bir şekilde yüzyıllardır araştırılıp geliştirilirken Türkiye'de neden daha yeni bir alan olmasınada değinilmiştir. Bu çalışmanın amaçlarından biri Barış Eğitimi‘nin Türkiye ve Almanya´daki yerini ortaya koymak, yapılan uygulamaların verdiği sonuçları incelemek ve Türkiye'de bu kavramın nasıl daha yaygın hale getirebileceğini saptamaktır.Wir befinden uns auf einer Welt, indem jeden Tag Menschen wegen Auseinandersetzungen getötet, entführt, verhaftet, gequält oder erschossen werden. Auf viele Weise wird Gewalt angewandt, um anderen zu Schaden. Der Wert des Menschenlebens wird in Frage gestellt. Dies sind Ursachen wegen der Abwesenheit des Friedens. Die Menschen sind dem Wert des Friedens nicht Bewusst. Dies zeigt uns, wie hochwertig der Begriff Frieden für die Menschheit ist. Darauf Aufbauend ist es erkennbar, dass Friedenspädagogik ein Erfordernis für eine Gewaltlose Zukunft ist. Was Friedenspädagogik ist, wie diese angewandt wird, wo und wieso diese benötigt wird, sind Hauptfragen dieses Gebietes. Zugrunde gelegt wird nicht nur der theoretische Teil. In diesem Sinne ist die von Volker Buddrus und Gerhard W. Schnaitmann (1991) über die Friedenspädagogik im Paradigmenwechsel in Bezug auf die Praxis und deren Ergebnisse, als exemplarisch aufzufassen. Eine andere Frage ist, weshalb Europa Friedenspädagogik seit Jahrhunderten bearbeitet, erforscht und weiterentwickelt, wobei in der Türkei dieses Thema immer noch nicht seinen eigentlichen Stellenwert erreicht hat