Comparison of KIR Genes Frequency in Healthy Individuals and Patients with Meningiomas.

TEZ10421Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014.Kaynakça (s. 56-62) var.ix, 63 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm.AMAÇ: Meningioma tanılı olgularda KIR polimorfizminin dağılımını inceleyerek, klinik gidişinin öngörülebilmesi, hastalarda genetik mekanizmanın ortaya konulmasını ve muhtemel tedavi yöntemleri için yönlendirici olmayı amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmamız Nisan 2013-Eylül 2013 tarihleri arasında Nöroşirurji Anabilim dalına başvuran 18 yaş üzeri 31 meningiom tanılı hasta ve 50 kişilik kontrol grubu olmak üzere toplam 81 kişi üzerinde yapılmıştır. Meningioma tanısı olan hastaların 6 si erkek (% 19,35), 25’i kadındı (% 80,65). Kontrol grubunun 23’ü erkek (% 46), 27’si kadındı (% 54). Tüm çalışma grubumuzda yaş ortalaması 54,49 idi. Hastalardan onam formu alınması sonrası alınan tam kan örneklerinden DNA izolasyonu yapılmıştır. KIR tiplendirilmesi SSOP (sequence spesific oligonucleotid probes) prensibine dayanılarak çalışılmıştır. Bulgular: İnhibitor, aktivatör ve psödogen olmak üzere toplam 16 KIR geni çalışılmıştır. Meningioma tanılı hastalarda 2DL3 ve 3DS1 genleri koruyuculukla ilişkili istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Meningiomalar kendi içinde grade 1 meningiomalar birinci grup, atipik ve anaplastik meningiomalar ikinci grup olarak incelendiğinde KIR geni dağılımlarında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Sonuç: Çerçeve genler KIR 2DL4, 3DL2, 3DL3 ve 3DP1 tüm hasta ve kontrol grubunda mevcut idi. İnhibitor KIR genlerinden 2DL3 geni hasta grupta daha az idi (P=0,0), 3DS1 aktivatör KIR geni yine hasta grupta daha az bulundu. (p=0,004). Bu da bize göstermektedir ki 2DL3 ve 3DS1 genleri ile meningioma gelişimi arasında koruyuculukla ilişkili istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur.(P<0,05). 2DL3 geni ve 3DS1 geni ise meningioma için muhtemel koruyucu genlerdir.Purpose: Patients diagnosed as meningioma are involved in this study. By Examining the distribution of KIR polymorphism, we aimed to predict clinical outcome in meningioma patients, reveal the genetic mechanisms and possible treatments. Materials and Methods: The patients admitted to the Department of neurosurgery between april 2013-september 2013 are included. 31 meningioma patients over the age of 18 and 50 patients in the control group were conducted on a total of 81 patients. Patients diagnosed as meningioma were 6 males (19.35%), 25 were female (80.65%). In the control group of 23 males (46%), 27 were female (54%). All study group mean age was 54.49 After receiving consent from the patients, sample DNA was isolated from complete blood samples. KIR typing was based on the principle of SSOP(sequence specific for oligonucleotides probes). Results: Inhibitor, activator and pseudogene included a total of 16 KIR gene were studied. In the meningioma patient group 2DL3 and 3DS1 genes were found to be significantly associated with protective effect of KIR gene. Meningiomas classified in their own, grade 1 meningiomas as the first group and atypical and anaplastic meningiomas as the second group the difference in the distribution of KIR gene was not statistically significant. Conclusion: Framework KIR genes 2DL4, 3DL2, 3DL3, and 3DP1 was present in all patients and control groups. Inhibitory KIR genes 2DL3 gene in the patient group were less(P = 0.0), 3DS1 the activator KIR gene was although lesser in the patient group (p=0.004). This shows us that 2DL3 and 3DS1 genes and the development of meningioma was found to be significantly associated with protection. (P