Türkiye ve Güney Kore'de uzun dönemli büyüme karşılaştırmalı bir analiz(1960-1980)

TEZ5648Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2005.Kaynakça (s. 192-210) var.x, 211 s. ; 29 cm.Although it realised an average increase in per capita income of 5-6% during the last century, the gap between Turkey and developed countries could not be narrowed. In this study we are investigating the reasons behind this failure by a comparative analysis with S. Korea. Comparison is made for the period of 1960-1980 and is based on three main variables, considered important in the process of policy determinatinon and implementation; natural resources, external factors and social and political structure. Turkey, being a relativly naturally rich country could finance its imports by exporting primary goods and by workers remittance. Korea, as a naturally poor country had to export manufactured goods to pay its import bill. And as a result, Korea could developed efficient and internationally competitive industries and could reach big scales by means of exports while Turkey could not. Korean government relied on the coalition among USA, army and industrialists. Land owner class destroyed economically and politically by land reform. Working class supressed by autoritative government. Decisions could be taken and implemented easily and rapid responses could be developed against domestic and extarnal economic shocks. In Turkey, land reform could not be implemented and the land-owner class had been one of the coalition partnerts. On the other hand, interest conflicts between commercial and industrials classes made difficult to agree on a common economic program and develop rapid responses against domestic and external economic shocks. Special relations of Korea with Japan and USA facilitated external resource flow to this country, transfer of technology and marketing of Korean goods abroad. Neither the relations between Turkey and USA nor the relations Turkey and EEC did not provide similar opportunities to Turkey.Türkiye 20. yüzyıl boyunca kişi başına gelirini yıllık ortalama %5-6 hızla büyütmeyi başarmakla birlikte gelişmiş ülkelerle arasındaki farkı kapatamamıştır. Çalışmamızda, bu başarısızlığın nedenleri Güney Kore ile karşılaştırmalı bir biçimde ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Karşılaştırma, 1960-1980 dönemi için ve uzun dönemli büyüme politikalarının saptanması ve uygulanması bakımından önemli bulduğumuz üç ana değişkenden hareketle yapılmaktadır; doğal kaynak zenginliği, dış faktörler ve toplumsal ve siyasal yapı. Doğal kaynak bakımından Kore'den daha zengin olan Türkiye, birincil ürün ihracatı ve işçi dövizleri ile sanayileşme için gerekli dövizi sağlamakta çok zorlanmamıştır. Kore ise, ihtiyaç duyduğu dövizi ancak mamul ürün ihracatı ile sağlayabilmiştir. Sonuçta Kore, etkin ve rekabetçi sanayiler geliştirip ihracat yolu ile büyük ölçeklere ulaşabilirken Türkiye aynı başarıyı gösterememiştir. Korenin Japonya ve ABD ile olan özel ilişkileri bu ülkenin yüksek oranda dış kaynak kullanmasını, dış pazarlara açılabilmesini, teknoloji transfer edebilmesini kolaylaştırırken Türkiye, Avrupa Ülkeleri ve ABD ile kurmuş olduğu ilişkilerden aynı ölçüde yararlanamamıştır. Korede iktidar Türkiyeye göre daha dar bir tabana dayanmış ve ABD desteği sayesinde ayakta kalabilmiştir. ABD-sanayici-ordu(bürokrasi) ittifakına dayanan Kore iktidarının baskıcı niteliği ağır basmıştır. Gerçekleştirilen toprak reformu ile toprak sahibi sınıf ortadan kaldırılmış ve işçi sınıfı baskı altına alınmıştır. Toprak reformunu gerçekleştiremeyen Türkiyede ise, toprak sahiplerinin iktidar içindeki güçlü konumu sanayileşme için gerekli dönüşümlerin zamanında gerçekleştirilmesini önlemiştir. Sanayiciler ile tüccarlar arasındaki görüş ayrılıkları da uzun dönemli, tutarlı ekonomi programları uygulanmasını ve iç ve dış gelişmeler karşısında yeni politikalar oluşturulmasını güçleştirmiştir.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: İİBF2004D