The Severity of Poisoning, The Relationship Between Electrocardiographic Changes And Erithrocyte Cholinesterase Level and Mortality İn Acut Pesticide Poisonings.

TEZ9355Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2011.Kaynakça (s. 43-51) var.vii, 52 s. : tablo ; 29 cm.Amaç: Organofosfat zehirlenmelerinin kardiyak etkileri ile ilgili bilgiler sınırlı yayın ve vaka raporlarına dayanmaktadır. Biz, çalışmamızda organofosfat zehirlenmelerinde eritrosit kolinesteraz ile kardiyak toksisite arasında bir ilişki olup olmadığını ve bu ilişkinin mortalite üzerindeki etkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak yapılan çalışmaya iki yıl boyunca organik fosfat zehirlenmesi ile acil servise gelen 39 hasta alındı. Yaşı, cinsiyeti, hastanede kalış süresi, solunum desteği ihtiyacı, kardiyak bulguları kaydedildi ve hastaların başvuru anında alınan eritrosit kolinesteraz düzeyi ile klinik ve elektrokardiyografik ölçütler arasında istatistiksel bir bağlantı olup olmadığı değerlendirildi. Bulgular: Hastaların ortalama eritrosit kolinesteraz düzeyleri 15,37±6,97 (4,44- 38,14)U/grHb idi. Kardiyak bulgulardan en sık hipertansiyon (%17,9), elektrokardiyografik bulgulardan sıklıkla sinüs taşikardisi (% 48,7), uzamış QT mesafesi (% 20,5), sağ dal bloğu (% 20,5) görüldü. Eritrosit kolinesteraz düzeyi ile elektrokardiyografik bulgular değerlendirildiğinde aralarında anlamlı bir ilişki bulunmadı. Mortalite yüzdesi % 12,8 idi. Ölen hastalar ile yaşayan hastaların eritrosit kolinesteraz düzeyleri ve elektrokardiyografik bulguları karşılaştırıldığında aralarında bir ilişki saptanmadı. Sonuç: Çalışmamızda sinüs taşikardisi, uzamış QT mesafesi, sağ dal bloğu sık görülen elektorkardiyografik bulgular idi. Hastaların eritrosit kolinesteraz düzeyleri ile elektrokardiyografik bulguları değerlendirildiğinde aralarında anlamlı bir bağlantı bulunmadı. Ölen hastaların serum kolinesteraz düzeyi yaşayan hastalara göre daha düşüktü. Eritrosit kolinesteraz ve elektrokardiyografik bulgularda ölen hastalarla yaşayan hastalar arasında anlamlı bir fark yoktu. Sonuç olarak organofosfat zehirlenmelerinde kardiyak etkilenme sık görülmektedir ve daha fazla çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.Aim: Informations about cardiac effects of the organophosphate poisoning base on limited studies and case reports. We aimed to investigate whether there is a relationship between erythrocyte cholinesterase and cardiac toxicity in organophosphate poisoning or not and the effect of this relationship on mortality. Material and Methods: In this prospective study we have recorded 39 patients of organophosphate poisoning who came to the emergency department for two years. The age, sex, duration of hospitalization, need for respiratory support, cardiac findings of the patients have been recorded and during the admission the erythrocyte cholinesterase level with clinical and electrocardigraphic criteria have been evaluated statistically whether there is a relationship or not. Results: The mean erythrocyte cholinesterase levels were 15,37±6,97(4,44- 38,14)U/grHb. Hypertension (17,9 %) from cardiac manifestation, and sinus tachycardia (48,7 %), prolonged QT interval (20,5 %) and right bundle branch block (20,5 %) from electrocardigraphic changes, were common findings. We did not find any significant relationship between erythrocyte cholinesterase levels and electrocardigraphic findings. Mortality percentage was 12,8 %. In comparison of the erythrocyte cholinesterase levels and electrocardigraphic findings of death and survival patients, there wasn’t any relationship between the results. Conclusion: In our study, sinus tachycardia, prolonged QT interval, right bundle branch block were common electrocardigraphic findings. After the assesment, there wasn’t any meaningful relationship between erythrocyte cholinesterase levels and electrocardigraphic findings of the patients. The serum cholinesterase levels were lower in death patients. Both death and survival patients had similar erythrocyte cholinesterase levels and electrocardigraphic findings. As a result the cardiac toxicity is common in organophosphate poisoning and more studies are needed on this manner.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: TF2009LTP22