Turpism and anti-aestheticism in the poetry of Tymoteusz Karpowicz

Artykuł ma na celu przedstawienie antyestetyzmu jako jednego z elementów programu poetyckiego Tymoteusza Karpowicza. Motywy turpistyczne oraz wątki związane z fizjologią i somatycznością to rzadziej omawiane, lecz ważne dla tej twórczości kwestie. Interpretacje kilku utworów z tomu Słoje zadrzewne koncentrują się na ukazaniu sposobów funkcjonowania tych wątków w twórczości poety. Stylistyczna heteroglosja i chwyty mające na celu efekt szoku estetycznego u odbiorcy wydają się elementami szerszego projektu, który można by nazwać za esejem Karpowicza "poezją niemożliwą". Konsekwencją przekraczania granic wyrażalności na płaszczyźnie estetycznej jest prowokowanie odbiorcy do konfrontowania się z nowymi doświadczeniami lekturowymi.The article aims to discuss anti-aestheticism as a component of the poetic program of Tymoteusz Karpowicz. The turpistic motifs as well as the topics linked with physiology and corporeality seem to be less often commented, but significant issues in case of this author. Interpretations of chosen texts from the poetry book Słoje zadrzewne are concentrated on presenting the functioning above-mentioned motifs in the poetry by Karpowicz. The heteroglossia on the ground of stylistics and the precarious aesthetic techniques seem to be the elements of the wide-ranging project, which could be called after Karpowicz’s essay "the impossible poetry". The consequence of transgressing the boundaries of expressibleness in the field of aesthetics is inducing the receiver to confront with the new reading experiences