Réttindi barna við vistun utan heimilis með áherslu á réttinn til friðhelgi einkalífs

Almennt hefur verið gengið út frá því að foreldrar barna séu best til þess fallnir að meta hvað þjóni hagsmunum þeirra. Með samþykkt samnings Sameinuðu þjónanna um réttindi barnsins, sbr. lög nr. 19/2013 voru börn hins vegar viðurkennd sem einstaklingar með sérstök réttindi, þ.á.m. réttinn til friðhelgi einkalífs, sem færu stigvaxandi með auknum aldri þeirra og þroska. Í ljósi þess að afskipti barnaverndayfirvalda fela í sér mikið inngrip í einkalíf barna, verður að telja mikilvægt að tryggja að ekki sé gengið nær réttinum en nauðsyn ber til. Í ritgerðinni er fjallað um rétt barna sem barnaverndaryfirvöld telja nauðsynlegt að vista utan heimilis til friðhelgi einkalífs. Í upphafi verður farið almennt yfir barnavernd og meginreglur barnaverndarstarfs. Þá verður farið yfir þau réttindi sem börnum eru tryggð við málsmeðferð barnaverndarmála og þegar þau hafa verið vistuð utan heimilis, því næst er fjallað sjálfstæðan rétt barna til friðhelgis einkalífs, hvernig sá réttur tengist þeim réttindum sem áður var fjallað um og um rétt barna til trúnaðar af hálfu opinberra starfsmanna. Að lokum er fjallað um samspil trúnðaðarskyldu og tilkynningarskyldu í barnaverndarstarfi