Evaluation of the perspectives on violence and shame-guilt levels among perpetrators of violence in prison or vi̇ctims of violence living in women's shelters

Amaç: Bu araştırma cezaevi ve sığınma evinde bulunan şiddet fail ve mağdurlarının şiddet algıları, suçluluk-utanç düzeyleri ve benlik algılarını belirlemek amacıyla yapılmış kesitsel tanımlayıcı tipte bir araştırmadır. Gereç ve Yöntem: Araştırma evren üzerinde planlandığı için örneklem seçimine gidilmemiştir. Araştırma örneklemini Samsun ve İstanbul kadın konukevlerinde kalan kadınlar ile Sinop E tipi cezaevinde kalan kişiye karşı suçlar nedeniyle hüküm giymiş bireyler açısından gönüllülük esası ilkesi gözetilerek 160 şiddet faili ile 50 şiddet mağduru birey oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak üç form kullanılmıştır. Bunlar; anket formu, suçluluk-utanç ölçeği formu, sosyal karşılaştırma ölçek formlarıdır. Bulgular: Yaşam boyu şiddet maruziyeti, sıklığının sığınma evlerinde bulunanlarda fazla olduğu, şiddet algısı bakımından şiddeti hak etme, hak etme nedenleri bakımından gruplar arasında fark olduğu, genelde karşı tarafın sorumlu tutulduğu, ekonomik koşullar, madde kullanımı ve öfkenin en önemli şiddet artışına neden olan faktörler olarak görüldüğü belirlenmiştir. Toplumdan dışlanma endişesi ve çocuk sayısının suçluluk ve utanç puanlarını etkilediği, yaşam boyu şiddete maruz kalmayanlarda benlik algısının yüksek olduğu, gelir ve medeni durumun suçluluk - utanç ölçek ve sosyal karşılaştırma ölçek puanlarını etkilediği, kendini tanımanın suçluluk ve sosyal karşılaştırma ölçek puanları üzerinde etkili bir faktör olduğu ve suçluluk utanç ölçek toplam puanı bakımından eğitim açısından gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak önemli olduğu belirlenmiştir. Sonuç ve öneriler: Suçluluk ve utanç puanlarının sığınma evi grubunda yüksek, kendilik algılarının ise cezaevi grubunda yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu kapsamda sığınma evi grubunda destek programları ve etkinliklerinin arttırılmasına ve alanda benzer çalışmalara gereksinim vardır