Czy zwiększona aktywność kinazy kreatynowej w surowicy zawsze świadczy o chorobie mięśni?

W dobie zaawansowanych metod diagnostyki chorób mięśni aktywność kinazy kreatynowej (creatine kinase – CK) jest nadal jednym z podstawowych parametrów oznaczanych w surowicy. Znajduje zastosowanie głównie w neuromiologii, gdzie pomaga wstępnie zróżnicować, czy mamy do czynienia z procesem miogennym czy też neurogennym. Kolejno wykonywane oznaczenia CK pozwalają monitorować przebieg choroby i skuteczność leczenia. Przypadkowo stwierdzone zwiększone wartości CK wymagają przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki, w tym często badań elektrofizjologicz-nych, histopatologicznych oraz genetycznych. Na ich podstawie u części pacjentów niemających objawów klinicznych zostaje ustalone rozpoznanie. Ciągle jednak pozostaje grupa chorych z idiopatyczną hiper-CK-emią, u których nie udaje się znaleźć dowodów na istnienie choroby nerwowo-mięśnio-wej. Wymagają oni jednak monitorowania, ponieważ zwiększone wartości CK mogą stanowić pierwszy objaw rozwijającej się dopiero choroby