Diagnostyka i leczenie retinopatii cukrzycowej — rys historyczny

Przez tysiące lat do czasu odkrycia insuliny cukrzyca była chorobą śmiertelną. Niestety insulina, która przedłużyła czas życia chorych na cukrzycę, dała początek rozwojowi przewlekłych powikłań naczyniowych, a wśród nich retinopatii cukrzycowej. Zmiany oczne po raz pierwszy opisał John Rollo w 1798 roku. Ocena zmian na dnie oka była możliwa po skonstruowaniu oftalmoskopu, co w kolejnych latach dało możliwość powstania klasyfikacji cukrzycowej choroby oczu. Historia retinopatii cukrzycowej to nie tylko odkrycia metod diagnostycznych, jak angiografia fluoresceinowa, optyczna koherentna tomografia czy ultrasonografia, ale również historia jej leczenia. Zarówno początkowo, jak i obecnie najważniejsze było leczenie żywieniowe. Duże badania — DCCT i UKPDS — pokazały ogromną rolę dobrego wyrównania metabolicznego cukrzycy. W kolejnych badaniach odkryto rolę leków, takich jak fibraty czy inhibitory konwertazy angiotensyny. Przełomem w leczeniu retinopatii cukrzycowej było wprowadzenie fotokoagulacji laserowej, a współczesne leczenie makulopatii cukrzycowej odbywa się za pomocą leków hamujących odkryty w 1982 roku czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego