Metoda izolacji wirusa w algorytmie współczesnej diagnostyki laboratoryjnej opryszczki genitalnej

Dostępność skutecznych leków przeciwwirusowych zwiększa znaczenie prowadzenia diagnostyki laboratoryjnej opryszczki narządów płciowych. Objawy miejscowe nie zawsze pozwalają na właściwe rozpoznanie zakażenia. Wirus może być izolowany z próbek pobranych ze zmian w okolicy genitalnej, przy użyciu hodowli komórkowej. Metodę izolacji wirusa w hodowli komórek od wielu lat traktuje się jako referencyjną, do której porównywane są inne bezpośrednie testy wirusologiczne. Pozytywny wynik izolacji wirusa in vitro ma znaczącą wartość dowodową, negatywny nie wyklucza zakażenia. Obecnie coraz częściej w laboratoriach na całym świecie wykorzystywane są metody molekularne, na przykład klasyczny PCR i PCR w czasie rzeczywistym (real-time PCR). Ważnymi zaletami tych metod są znacznie mniejszy wpływ czynności przedlaboratoryjnych na wynik badania oraz krótszy czas oczekiwania na wynik. Obie te metody, w określonym zakresie, umożliwiają detekcję lekoopornych szczepów wirusów opryszczki