Prospektywne badanie porównujące efektywność kliniczną i częstość występowania powikłań śród- i pooperacyjnych slingu załonowego (IVS-02) i slingu przezzasłonowego (IVS-04) zastosowanych w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet

The prospective comparison of the clinical effectiveness and the complication rate of retropubic (IVS-02) and transobturator (IVS-04) midurethral slings in the treatment of female stress urinary incontinence. Objectives: The purpose of this study was the prospective comparison of clinical efficacy and safety of retropubic (IVS-02) and transobturator suburethral tape techniques (IVS-04) in the treatment of female stress urinary incontinence. Material and methods: From January 2003 to June 2004, 145 patients with uro-dynamically proven stress urinary incontinence underwent surgical treatment (IVS-02 or IVS-04). During pretreatment work-up, all patients had undergone full clinical and urodynamic evaluation. Patients with mixed, urge incontinence and the advanced urogenital prolapsed (POPQ scale >2) were excluded from the study. Results: Patients clinical characteristics and urodynamic parameters were comparable between the analyzed groups. At one year follow-up, 122 patients (61 in each group) were evaluated in terms of clinical efficacy of the procedure. The total cure (78,7% in IVS-02 vs 70,5% in IVS-04), the improvement (14,7% vs 21,3%) and the failure rates (6,6% vs 8,2%) were similar in both analyzed groups, chi2=0,58; (p=0,75). Conclusions: The transobturator route for the treatment of stress urinary incontinence appears to be as effective as the retropubic one at one year follow-up. Moreover, the shorter operation time and no need to perform cystoscopy during the surgery make the transoburatorCel pracy: Porównanie efektywności klinicznej oraz częstości występowania powikłań związanych z zastosowaniem slingu załonowego oraz slingu przezzasłonowego w operacyjnym leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu (WNM) u kobiet. Materiał i metodyka: Od stycznia 2003 do czerwca 2004 u 145 kobiet z urodynamicznie potwierdzonym WNM wykonano zabieg korygujący (IVS-02 lub IVS-04). Z badania wykluczono pacjentki z mieszanym i naglącym nietrzymaniem moczu oraz kobiety z niewydolnością zwieracza cewki moczowej i zaawansowanym stopniem zaburzeń statyki - POPQ >2. Wyniki: Kliniczną charakterystykę pacjentek z obu grup przedstawiono w tabeli I. Po roku oceniono efektywność kliniczna zabiegów u 122 kobiet (61 pacjentek w każdej grupie). Całkowite wyleczenie stwierdzono u 78,7% kobiet w grupie IVS-02 vs 70,5% w grupie IVS-04), popraw´ (14,7% vs 21,3%) i niepowodzenie odpowiednio 6,6% vs 8,2% w analizowanych grupach, chi2=0,58; (p=0,75). Wniosek: Droga przezzasłonowa w leczeniu WNM u kobiet jest tak samo efektywna jak droga załonowa. Krótszy czas operacji oraz mniejszy odsetek powikłań czynią sling przezzasłonowy metodą z wyboru w leczeniu WNM u kobiet