Wpływ niedożywienia na jakość życia pacjentów z rakiem jelita grubego

Colorectal cancer poses a serious health threat and its aetiology is chiefly through being genetically predisposed, obesity and inappropriate dietary habits. The study aim was to evaluate patients’ quality of life for those suffering this disease. A nutritional assessment was performed on a study group of 60 patients undergoing treatment for colorectal cancer according to chosen anthropometric and biochemical parameters from medical histories. Subjects were also surveyed by questionnaire to further determine nutritional status and quality of life. Patients were found to have excess body mass but a previously average BMI, the study group BMI being on average 32.2. Mean weight loss over the first 6 months since diagnosis and treatment was 22%. In a sub-group of patients that had correct body muscle tissue content, the mean weight loss was lower at 13% compared to those with reduced body muscle tissue content, who showed a weight loss of 21%. Nutritional status is vital in predicting outcomes in cancer patients, where its stability is correlated with rates of both septic complications and post-surgical healing. Indeed, a patient’s quality of life is significantly associated with nutritional status. Our results showed that a low quality of life was mainly due the duration of illness as well as a deteriorating nutritional status accompanying the progression of disease. Both quality of life and nutritional status should therefore be systematically monitored to reduce nutritional complications that increase patient mortality risk.Rak jelita grubego stanowi poważny problem zdrowotny, którego głównymi przyczynami (powstawania) są: predyspozycje genetyczne, otyłość oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe. Celem pracy była ocena jakości życia i stanu odżywiania pacjentów z rakiem jelita grubego. Ocenę stanu odżywienia badanej grupy (n = 60) dokonano poprzez analizę wybranych parametrów antropometrycznych i biochemicznych. Kwestionariusz ankiety dostarczył informacji na temat stanu odżywienia i jakości życia. Pacjenci z rozpoznanym i leczonym RJG stanowili grupę cechującą się nadmierną masą ciała w przeszłości (średnie wartości BMI w całej badanej grupie wyniosło 32,2). Średni ubytek masy ciała przez pierwsze 6 miesięcy choroby od rozpoznania i wdrożenia leczenia wyniósł 22% w całej grupie badanej. W podgrupie, która na początku badania cechowała się właściwą zawartością tkanki mięśniowej, średni ubytek masy ciała był niższy i wyniósł 13% w porównaniu z podgrupą z obniżoną zawartością tkanki mięśniowej, gdzie wynik był wyższy i wyniósł aż 21%. Stan odżywienia jest bardzo istotnym elementem rokowniczym dla pacjentów onkologicznych, a jego stabilizacja koreluje z częstotliwością powikłań septycznych oraz tempem gojenia ran pooperacyjnych. Stan odżywienia pacjentów korelował z poziomem jakości życia pacjentów w sposób istotny statystycznie. W grupie badanej niska jakość życia była spowodowana głównie czasem trwania choroby i w miarę postępu choroby pogarszającego się stanu odżywienia. Zarówno stan odżywienia, jak i poziom jakości życia powinny być przedmiotem systematycznego monitorowania w celu redukcji powikłań niedożywienia, mogących podwyższać ryzyko zgonu pacjenta